Polina Gagarina to najwyżej sklasyfikowana rosyjska solistka w Konkursie Piosenki Eurowizji. Dzisiaj przypomnimy jej sylwetkę i rozwój kariery na przestrzeni lat. Co słychać u Poliny Gagariny?
Pomimo tego, że Polina Gagarina (ros. Полина Гагарина) urodziła się 27 marca 1987 roku w Moskwie, swoje pierwsze świadome lata życia spędziła w Grecji. Skąd się tam wzięła? Otóż matka Gagariny była profesjonalną tancerką, która podpisała kontrakt zawodowy w Atenach i podjęła pracę jako baletnica. Młoda Polina poszła w Grecji do pierwszej klasy w 1993 roku. Na letnie wakacje po zakończeniu roku szkolnego pojechała do Rosji, gdzie po namowach babci została i zamieszkała z nią w Saratowie (ok. 800 km na południowy-wschód od Moskwy). Tam zaczęła też uczęszczać do szkoły muzycznej.
Polina Gagarina: wczesne lata dzieciństwa i udział w Fabryce Gwiazd 2
W międzyczasie matka Gagariny zakończyła swój kilkuletni kontrakt w Grecji i wróciła do ojczyzny. Zamieszkała w Moskwie, dokąd sprowadziła z Saratowa swoją córkę. W wieku 14. lat Polina ukończyła szkołę muzyczną i kontynuowała swoją przygodę z muzyką, zasilając szeregi Państwowej Szkoły Muzycznej na profilu estradowo-jazzowym w Moskwie. Podczas drugiego roku nauki w szkole jedna z jej nauczycielek zaproponowała udział Polinie w telewizyjnym programie Fabryka Gwiazd (ros. Фабрика звёзд). W taki sposób Gagarina trafiła w wieku 16 lat do programu, w którym spektakularnie wykonała kilka piosenek słynnego rosyjskiego producenta muzycznego i kompozytora, Maksima Fadiejewa (ros. Максим Фадеев). Ostatecznie Polina wygrała cały program i została okrzyknięta przez wielu rosyjskich krytyków muzycznych najlepszą zwyciężczynią tego formatu telewizyjnego.
Początek kariery i pierwszy album
Rok po zwycięstwie w Fabryce Gwiazd, Gagarina podpisała kontrakt z wytwórnią АРС Records. Między innymi dzięki temu w 2004 roku wystąpiła na międzynarodowym konkursie Nowa Fala (ros. Новая волна) w łotewskiej Jurmale. Po trzech dniach festiwalu ostatecznie zajęła trzecie miejsce, ustępując jedynie znanym z eurowizyjnych występów Łotyszowi, Intarsowi Busulisowi (Łotwa 2009, ostatnie, 19. miejsce w półfinale) i Tinie Karol (Ukraina 2006, 7. miejsce w finale). W ostatni dzień konkursu wykonała swoją autorską piosenkę, pt. Kolybel’naya (ros. Колыбельная), dzięki której zdobyła serca wielu widzów i zyskała jeszcze większy rozgłos w krajach wchodzących niegdyś w skład Związku Radzieckiego.
Dzięki współpracy z profesjonalną wytwórnią muzyczną, Gagarina zaczęła nagrywać coraz więcej autorskich piosenek. Między innymi dlatego w 2006 roku, w Moskwie odbył się jej pierwszy koncert solowy, gdyż zebrany repertuar pozwalał na zorganizowanie takiego wydarzenia. Światło dzienne ujrzały takie rosyjskojęzyczne hity jak: Ya tvoya (ros. Я твоя), Ya tebya ne proshchu nikogda (ros. Я тебя не прощу никогда). Dodatkowo Gagarina nagrała kilka singli po angielsku, m.in. Morning. Owocem tej niespełna czteroletniej współpracy z АРС Records był debiutancki album Poprosi u oblakov (ros. Попроси у облаков) wydany w 2007 roku.
W międzyczasie w 2006 roku rozpoczęła naukę w Moskiewskim Teatrze Artystycznym (ros. МХАТ), którego absolwentką stała się w 2010 roku.
Polina Gagarina: drugi album O sobie
Irina Dubcowa (ros. Ирина Дубцова) zwyciężyła czwartą edycję programu Fabryka Gwiazd i razem z Gagariną nagrały utwór Komu, zachem? (ros. Кому, зачем?). Duet zwyciężczyń został uznany w 2010 za najlepszy duet rosyjskiego programu muzycznego Muz-TV. Po trzech latach od debiutanckiego albumu Gagarina wydała kolejny, pt. O sebe (ros. О себе), w który wszedł, m. in. nagrodzony utwór zwycięskiego duetu. Jak Polina wielokrotnie przyznawała w wywiadach, wsłuchując się w słowa utworów z tego albumu, można dowiedzieć się, jaką osobą jest naprawdę Gagarina. Często też odkreślała, że nie trzeba wierzyć wszelkim doniesieniom z brukowców i kolorowych tabloidów, a wystarczy tylko zagłębić się w jej twórczość.
Dalszy rozwój kariery i różnorodność nagród
W 2011 roku jej piosenka Ya obeshchayu (ros. Я обещаю) została ścieżką dźwiękową w rosyjskim serialu młodzieżowym, a pod koniec tego samego roku Gagarina dostała nagrodę Zolotoy grammofon (ros. Золотой граммофон) od rosyjskiego radia Ukraina.
W latach 2012-2014 Gagarina wydawała kilka singli, które również zyskały ogromną popularność, m. in. Oskolki, Spektakl’ okonchen, Net czy Shagay (ros. Осколки, Спектакль окончен, Нет, Шагай). Właśnie piosenka Spektakl’ okonchen została uznana w 2012 za jedną z najlepszych produkcji tego roku w Rosji. Za ten utwór Gagarina otrzymała również statuetkę podczas ceremonii Zolotoy grammofon.
W 2013 roku otrzymała również nagrodę Sexy Ж (sexy kobieta) za bycie jedną z najpiękniejszych kobiet rosyjskiego show-biznesu, natomiast Fashion People Awards-2013 uznało Gagarinę za najlepiej ubierającą się Rosjankę. Dodatkowo RU.TV przyznało jej tytuł najlepszej rosyjskiej wokalistki.
Polina Gagarina: występ na Eurowizji i ogromny sukces!
Pierwyj Kanał po raz kolejny postawił na sprawdzonego artystę poprzez wybór wewnętrzny. Rosyjski nadawca publiczny zdecydował się wysłać do Wiednia Polinę Gagarinę z piosenką w języku angielskim, pt. A Million Voices. Gagarina wygrała swój półfinał, a w finale zajęła drugie miejsce, ustępując tylko Månsowi Zelmerlöwowi ze Szwecji. W finale dostała pięć douze points z Armenii, Azerbejdżanu, Białorusi, Estonii i Niemiec. W ostatecznym rozrachunku zdobyła 303 punkty, które na ten czas były najlepszym wynikiem dla zdobywców drugich miejsc w historii całej Eurowizji. Jak wiemy, od 2016 zaczęła obowiązywać nowa zasada przyznawania głosów i wynik Poliny został już kilkukrotnie pobity. Na ten moment jest to trzeci najwyższy rezultat w barwach Rosji na Eurowizji, o czym więcej pisaliśmy TUTAJ.
Życie po Eurowizji
Tuż po Eurowizji, w sierpniu 2015, wykonała swój eurowizyjny utwór w czasie ceremonii losowania grup eliminacyjnych do Mistrzostw Świata 2018. Eurowizyjny sukces stał się stymulatorem do jeszcze większej aktywności piosenkarki. Rok po Konkursie Polina wydaje swój trzeci album, pt. 9. W latach 2015-2016 i 2019 zasiadała w loży trenerskiej w rosyjskiej wersji programu The Voice (ros. Голос).
Jeśli chodzi o twórczość artystyczną Gagariny, właśnie po występie na Eurowizji w eter trafiły jej największe dotychczasowe hity, tj. Obezoruzhena, Vyshe golovy, Komanda (ros. Обезоружена, Выше головы, Команда). Chociaż to cover piosenki Kukushka Wiktora Coja na Youtube zgromadził do tej pory najwięcej, bo ponad 177 milionów wyświetleń. Zapewne przyczynił się do tego fakt, że utwór ten został wykorzystany jako ścieżka dźwiękowa do filmu Bitwa o Sewastopol (ros. Битва за Севастополь) z 2015 roku.
Warto też przyjrzeć się singlowi Komanda, który śpiewają razem Gagarina i Jegor Krid (ros. Егор Крид), a został stworzony przez DJ Smasha. Utwór ten został oficjalnym hymnem Mistrzostw Świata 2018 w piłce nożnej, które odbywały się wówczas w Rosji. Na platformie Spotify jest to najchętniej odtwarzany utwór Gagariny. Piosenkę odsłuchano tam prawie 2,5 miliona razy.
Gagarina nadal pozostaje aktywna na rosyjskiej scenie. Jej najnowszy utwór Nebo v glazakh (ros. Небо в глазах) ujrzał światło dziennie na początku kwietnia. Obecnie Polina Gagarina pracuje nad swoim czwartym albumem.
Życie prywatne i działalność polityczna
Gagarina była dwukrotnie mężatką. O jej drugim rozwodzie obecnie rozpisują się wszystkie rosyjskie media, gdyż ta informacja została potwierdzona zaledwie tydzień temu. Z pierwszego związku z aktorem Piotrem Kisłowem (ros. Пётр Кислов) ma 13-letniego syna Andrieja. Z drugiego związku z fotografem Dmitrijem Ischakowym (ros. Дмитрий Исхаков) ma 3-letnią córkę Miję. Oprócz kariery artystycznej i macierzyństwa, Gagarina angażuje się w politykę. Publicznie wspiera obecnie urzędującego Prezydenta Federacji Rosyjskiej Władimira Putina (ros. Владимир Путин). Tak silne poparcie Gagariny da się szczególnie zauważyć od 2018 roku, gdy artystka weszła w skład Putin Team, czyli grupy wpływowych rosyjskich artystów wspierających prezydenta.
Źródła: sarnovosti.ru, newsmuz.com, eurovision.tv, gagarina.com
