Dzisiaj zaskoczyła nas informacja o tym, że podczas przyszłorocznego Konkursu Piosenki Eurowizji pojawią się jednorazowo chórki z taśmy. Europejska Unia Nadawców (EBU) argumentuje, że taki zabieg umożliwi wielu delegacjom cięcia kosztów i faktyczny udział w przyszłorocznym wydarzeniu. Nikt chyba nie wątpi, że ta zasada zostanie na dłużej, ale komu ona tak na dobrą sprawę służy?
Eurowizja 2021: chórki z taśmy jako krok milowy?
Zwolennicy tej zmiany podkreślają, że to rozwiązanie umożliwi dogonienie światowych rozwiązań muzycznych, do których zasady Eurowizji nie są obecnie przystosowane. Powołują się tutaj chociażby na zmodyfikowane ścieżki wokalne i jako przykład wskazywany jest norweski JOWST z Kijowa.
Taka zmiana miałaby być kolejnym kamieniem milowym w historii konkursu po wprowadzeniu Eurowizji w świat mainstreamu (Poupée de cire, poupée de son), zwiększenia nacisku na stronę wizualną (Making Your Mind Up) oraz rezygnacji z orkiestry (Ooh Ah Just A Little Bit). Jednak czy to nie jest już zbyt radykalny krok? Tym co utrzymywało pewną wiarygodność Eurowizji, były właśnie wokale na żywo.
Eurowizja 2021:chórki z taśmy to zwycięstwo technologii
Czy Eurowizja faworyzuje bogate kraje? Organizacja konkursu to ogromny koszt
Koronny argument wskazujący na redukcję kosztów udziału nie oznacza, że zyskają na tej decyzji biedniejsze delegacje. Wręcz przeciwnie. Dominującą rolę zacznie odgrywać technologia i zaawansowana produkcja. A za tym idą sprzyjające warunki dla krajów z rozwiniętymi rynkami muzycznymi. Przypomina to sytuację z wprowadzeniem jurorów, którzy zamiast skupiać się na bardziej wysublimowanych i artystycznych propozycjach zaczęli faworyzować dominujące rynki muzyczne na Eurowizji. Gdyby istniała taka możliwość już wcześniej, to przykładowo Eric Saade czy Benjamin Ingrosso nie musieliby się tłumaczyć z prezentacji, gdzie ciężar wokalny przejmowali chórzyści.
