San Marino to najmniejsze państwo, które weźmie udział w Konkursie Piosenki Eurowizji 2018. Nie oznacza to jednak, iż ten niewielki kraj nie podchodzi poważnie do tego wyjątkowego wydarzenia muzycznego. W tym roku po raz pierwszy w historii przeprowadzi preselekcje narodowe. O tym, kto pojedzie do Lizbony, zadecydują widzowie i jurorzy. Znamy stawkę 11 artystów ubiegających się o miano tegorocznego reprezentanta San Marino. Kogo zobaczymy w stawce?
San Marino stopniowo odkrywało karty, pod koniec listopada przeprowadzono głosowanie wśród fanów Eurowizji, w wyniku którego przyznano pierwszą dziką kartę. Przypomnijmy, na początku grudnia otrzymała ją Emma Sandström, która pochodzi z Finlandii i na początku zeszłego roku ubiegała się o prawo reprezentowania swojej ojczyzny w Kijowie. Jej utwór Circle of Light był dość mocno faworyzowany przed finałem UMK 2017. Niestety, trudności techniczne, jakie pojawiły się podczas występu na żywo, przekreśliły szanse Emmy. Artystka jednak nie zraziła się do Eurowizji i w drugiej połowie 2017 roku zgłosiła swój akces do preselekcji narodowych w San Marino. To właśnie ona otrzymała pierwszą dziką kartę zapewniającą udział w tym historycznym wydarzeniu.
https://www.youtube.com/watch?v=SIWN50ONeuA&feature=youtu.be
Drugą dziką kartę przyznali internauci z całego świata w otwartym głosowaniu. Otrzymał ją Włoch, Giovanni Montalbano. Artysta nie ma na swoim koncie wielkich muzycznych dokonań. Na swoim oficjalnym kanale w serwisie YouTube zamieścił nagrania kilku coverów. Przyznanie drugiej dzikiej karty wzbudziło sporo kontrowersji. Pojawiły się bowiem zarzuty, że Giovanni Montalbano manipulował wynikami głosowania, podobnie jak jego rodaczka, która ostatecznie musiała zadowolić się drugim miejscem. Obydwoje w głosowaniu internetowym uzyskali ponad 300 000 głosów. Organizatorzy przyznali jednak, że nie są w stanie zapobiec tego rodzaju sytuacjom, organizując otwarte głosowanie w serwisach społecznościowych.
https://www.youtube.com/watch?v=VROAIEk6SBs&feature=youtu.be
Nazwisko artysty, do którego powędrowała trzecia dzika karta, przyznanawana przez nadawcę publicznego, stację SMRTV, odczytano podczas serwisu informacyjnego. Od początku było wiadomo, że zostanie nim obywatel San Marino. Pomimo iż rynek muzyczny we wspomnianym kraju prezentuje się dość skromnie, tym razem nie czeka nas comeback. Do eurowizyjnych zmagań nie powróci weteranka konkursu, Valentina Monetta. O prawo reprezentowania San Marino w Lizbonie powalczy IROL. Artysta wykonuje muzykę z pogranicza rapu i hip-hopu. W przeciwieństwie do Giovanniego Montalbano nie jest postacią anonimową, ma na swoim koncie EP-kę i sporo koncertów.
https://www.youtube.com/watch?v=6vIANKniERk&feature=youtu.be
Pod koniec grudnia poznaliśmy nazwiska pozostałych 8 artystów, którzy powalczą o prawo reprezentowania San Marino na Eurowizji w Lizbonie. Choć początkowo w historycznych preselekcjach narodowych miało uczestniczyć 10 wykonawców, stacja SMRTV zdecydowała się dopuścić do finałowej rywalizacji 11 wokalistów. Uzasadniła to dużą ilością zgłoszeń od utalentowanych artystów pochodzących z całego świata. Do zdobywców trzech dzikich kart dołączyli:
– Camilla North (Norwegia)
– Franklin Calleja (Malta)
– Jenifer Besky (Niemcy)
– Jessika Muscat (Malta)
– Judah Gavra (Izrael)
– Sebastian Schmidt (Niemcy)
– Sara de Blue (Austria)
– Tinashe Makura (Zimbabwe).
Wśród artystów zakwalifikowanych do finału preselekcji narodowych w San Marino można znaleźć aż kilka nazwisk, które są dobrze znane fanom Eurowizji. Franklin Calleja i Jessika Muskat to wokaliści, którzy w przeszłości ubiegali się o prawo reprezentowania Malty. Niestety, podobnie jak Emma Sandström, musieli się oni pogodzić z porażką. Z kolei Judah Gavra w 2013 roku przystąpił do procedury mającej na celu wyłonienie reprezentanta Izraela.
Camilla North to norweska piosenkarka, która swój debiutancki album wydała w 2008 roku, korzystając z własnych zasobów finansowych. Posiada ona wszechstronne wykształcenie muzyczne i jest pierwszą osobą, która uzyskała tytuł magistra w dziedzinie pisania piosenek na Bath Spa University w Anglii.
Jenifer Besky to pseudonim artystyczny niemieckiej wokalistki, Jenifer Brening. Ma ona na swoim koncie kilka wydanych albumów, największą popularność przyniosły jej single Asap i Remember.
Pochodzący z Niemiec Sebastian Schimdt doczekał się nieco ponad 1100 wyświetleń na kanale 1IN360 w serwisie YouTube. Jak ten rezultat przełoży się na głosy widzów i jurorów?
Sara de Blue to pseudonim sceniczny Sary Kroell, austriackiej piosenkarki i autorki tekstów. Miała ona przyjemność być pierwszą kobietą, która wykonała hymn narodowy Austrii podczas zimowych igrzysk olimpijskich dla młodych sportowców, które odbyły się w Innsbrucku. Sara de Blue próbowała swoich sił także w talent show The Voice of Germany. Największą popularność w Austrii przyniósł jej singiel Walking on Water, który dotarł w jej ojczyźnie do 4. miejsca list przebojów.
Tinashe Makura to wokalista pochodzący z Zimbabwe. Swoją karierę muzyczną rozpoczął od przeprowadzki do Malezji. Swój debiutancki album Hello, który jest utrzymany w popowym klimacie, wydał właśnie w tym kraju. W Malezji Tinashe Makura występował na licznych festiwalach muzycznych, zaśpiewał m.in. przed rodziną królewską.
O tym, kto pojedzie do Lizbony w barwach San Marino, zadecydują widzowie i jurorzy w stosunku 50:50. Nazwisko reprezentanta poznamy na początku lutego, w styczniu natomiast wszystkie występy na żywo zostaną poddane ocenie. Znamy nazwiska trzech jurorów. Jednym z nich jest ZOË, austriacka wokalistka, która w 2016 roku reprezentowała swoją ojczyznę z piosenką wykonaną w całości w języku francuskim. Jej występ przypadł do gustu widzom, o czym świadczy wysoka punktacja przyznana w televotingu. Niestety, jurorzy nie docenili występu ZOË.
Drugim jurorem w preselekcjach narodowych w San Marino został Vince Bugg, który pracuje przy produkcjach na Broadwayu jako choreograf i tancerz. Największą popularność przyniosła mu sztuka Lion King.
Trzecim jurorem jest Neon Hitch, urodzona 25 maja 1986 roku w Nottingam. Pracuje ona jako piosenkarka i autorka tekstów. Swój pierwszy singiel Neon Hitch wydała z amerykańską grupą grającą muzykę elektroniczną – 3OH!3, nosił on tytuł Follow Me Down. Największym sukcesem artystki okazał się jednak pierwszy, solowy singiel pt. Fuck u Betta, który został nagrany w USA, Szwecji i Libanie. Debiutancki album artystki ukazał się dopiero w 2016 roku i nosił on tytuł Anarchy.
Źródło: Esctoday.com, Eurovoix.com, Wikipedia
Fotografia: screen z serwisu YouTube.com
