Ponad 63 lata temu odbyła się Eurowizja 1959. Wzięło w niej udział jedenaście krajów. Konkurs zlokalizowano we Francji na Lazurowym Wybrzeżu, w mieście Cannes, gdzie odbywa się słynny festiwal filmowy. Jak wyglądały scena, sam format, a także fenomen brytyjskiej kompozycji?
Eurowizja w blasku Festiwalu w Cannes
Eurowizja 1959 odbyła w Palais des Festivals et des Congrès, który zbudowano na potrzeby wyżej wspomnianego festiwalu filmowego w Cannes w 1949 roku. Budynek jednak przeniesiono 30 lat później bliżej centrum, a w miejscu ówczesnego zbudowano hotel. My jednak przyjrzymy się temu starszemu, ponieważ to on gościł dwie Eurowizje. Druga z nich odbyła się dwa lata później, w 1961 roku. Scena w Cannes składała się z trzech obrotowych platform. Podzielono je na cztery części, aby pokazywać inne tła. Podobnie jak w 1958 roku, chodziło o zmieniające się krajobrazy państw uczestniczących. Orkiestrę umiejscowiono pierwszy raz nie na scenie, a tuż przy schodach. Tablicę z punktami postawiono po prawej stronie.
Eurowizja 1959 i drobne zmiany formatu
Konkurs w Cannes przyniósł dosyć widoczną zmianę w początku widowiska. Po tradycyjnym już Te Deum pokazano film wprowadzający. Podczas pierwszego ujęcia zgromadzona publiczność mogła oglądać miasto nocą. Następne kadry to plaża, ulica La Croisette i schody Palais des Festivals et des Congrès, gdzie podniesiono flagi państw biorących udział w konkursie. Po projekcji wideo nastąpiła cisza, a oczom widzów ukazała się scena, na której pojawiła się Jacqueline Joubert (którą będzie można jeszcze oglądać w 1961 roku). To właśnie ona była pierwszą prowadzącą, która otworzyła Eurowizję słowami – Bonsoir, l’Europe. Następnie zaczęła witać reprezentantów w ich językach narodowych. Na scenie zaprezentowało się w sumie jedenaścioro uczestników, w tym dwa duety – z Niemiec i Wielkiej Brytanii.
Debiutowało Monako, zaś wycofał się Luksemburg, a powróciła wyżej wspomniana Wielka Brytania po jednorazowej absencji. Z wokalistów, którzy wcześniej już wystąpili w konkursie, pojawili się Birthe Wilke (Dania 1957, wraz Gustavem Wincklerem) i popularny Domenico Modugno (Włochy 1958). Format głosowania się nie zmienił, lecz wprowadzono zasadę, że eksperci muzyczni nie mogą być już jurorami. Całość widowiska wygrała Holandia. Warto wspomnieć, że pierwszy i ostatni raz w historii swój utwór na bis wykonywał nie tylko zwycięzca, ale także laureaci drugiego i trzeciego miejsca.
Teddy Scholten i pierwszy szybki utwór
W czasie Eurowizji 1959 triumfowała Holandia, którą reprezentowała Teddy Scholten z kompozycją Een beetje. Była to pierwsza energiczna piosenka wygrywająca konkurs. Wcześniej najbliżej sukcesu była Szwajcaria – zajmując drugą lokatę w 1958 roku. Utwór został napisany przez Dicka Schalliesa i Williego van Hemerta. Ten ostatni napisał również zwycięskie Net Als Toen, stając się zatem pierwszym muzykiem wygrywającym Eurowizję drugi raz. Teddy wyłoniono w czasie preselekcji, których finał odbył się 17 lutego w Hilversum. Wykonała ona dwie piosenki, jednak to Een beetje zostało najbardziej docenione, zdobywając 235 punktów. Jej kolejna propozycja – De regen – zajęła drugą lokatę.
Artystka urodziła się w 1926 roku w Rijswijk. W latach 50. brała udział w kampanii reklamowej dla Coca-Coli w Stanach Zjednoczonych. Razem z mężem na przełomie lat 50. i 60. nagrała siedem albumów piosenek dla dzieci, które prezentowali we własnym programie. Kolejny akcent eurowizyjny w jej życiu pojawił się w latach 1965-1966, kiedy to prowadziła holenderskie preselekcje. Zmarła w Hadze w 2010 roku w wieku 83 lat.
Fenomen brytyjskiej piosenki
W 1959 roku Wielką Brytanię reprezentowało małżeństwo, Pearl Carr i Teddy Johnson. Wybrano ich poprzez preselekcje… chociaż oni sami nie wiedzieli, że biorą w nich udział. Myśleli, że występ w finale narodowym to kolejne zaproszenie do programu rozrywkowego. Startowali z dwoma kompozycjami, choć tylko zwycięskie Sing, Little Birdie znalazło się w finale. Odbył się on 7 marca, a prawo głosu miało czternastoosobowe jury. Jest to pierwsza eurowizyjna piosenka tego kraju, którą wydano jako singiel. Dotarł on do dwunastego miejsca w UK Single Charts, co było ogromnym sukcesem. Para w Cannes zakończyła swój udział na drugiej pozycji, zdobywając 16 punktów. Wielokrotnie potem, nawet po upływie ogromnego czasu, byli zapraszani do zaśpiewania swojego eurowizyjnego przeboju.
