Eurowizja 1970 odbyła się ponad 52 lata temu, a dokładnie 21 marca 1970 roku w Holandii, w Amsterdamie. Tę edycję konkursu zapamiętamy przede wszystkim za sprawą rekordowo małej frekwencji, najmniejszej od 1959 roku. Jak przebiegała Eurowizja 1970? Przedstawiamy kolejną część cyklu To była Eurowizja!
Po zwycięstwie czterech państw w 1969 roku – Holandii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii oraz Francji – nie wiadomo było, gdzie zorganizować kolejny konkurs. Hiszpania i Wielka Brytania zostały odrzucone z powodu organizacji Eurowizji w ciągu ostatnich dwóch lat. Ostatecznie batalia rozstrzygała się między Francją a Holandią i zadecydował o tym… rzut monetą. Finalnie Eurowizja 1970 przypadła Holandii, a sam konkurs odbył się w kompleksie sal o charakterze konferencyjno-wystawienniczym w biznesowej części miasta.
Eurowizja 1970 i problemy z reprezentantkami kraju organizatora
Preselekcje w Holandii w tamtym czasie nie były już czymś nowym, a stacja telewizyjna NOS szukała pomysłu na sukces. Brało w nich udział dziesięcioro uczestników, a zwycięstwo tercetu Hears Of Soul spotkało się ze sporym niezadowoleniem. Widzowie mieli bowiem innego faworyta. Europejska Unia Nadawców nie dopuszczała wtedy do udziału zespołów, dlatego na potrzeby całego widowiska zmieniono nazwę na Patricia and Hears Of Soul, by dać złudzenie, że pozostałe dwie panie to chórzystki.
Eurowizja 1970 i rekordowa mała liczba krajów
Przez brak rozstrzygnięcia remisu widowiska w Madrycie, cztery państwa ogłosiły bojkot i wycofanie. Zrobiła to Norwegia, Szwecja, Finlandia i Portugalia, co dało frekwencję zaledwie na poziomie dwunastu reprezentacji. Tym samym była to najmniej liczna Eurowizja od 1959 roku, kiedy to wystąpiło jedenaście krajów. Cała czwórka za rok jednak ostateczni powróci. Z racji małej liczby utworów postanowiono przedłużyć sekwencję otwarcia, podczas której pokazano panoramę Amsterdamu. Po raz pierwszy widzowie mogli zobaczyć krótkie filmiki tzw. pocztówki poprzedzające występujący kraj. Co ciekawe, przed samym rozpoczęciem koncertu krążyły plotki, że dzień wcześniej zawaliła się scenografia i musiano ją na szybko odbudować. System głosowania pozostawiono bez zmian, ale będzie on widziany przedostatni raz na konkursie (EBU użyje go jeszcze w Brighton w 1974). Z brakiem punktów musiał pogodzić się Luksemburg.
Eurowizja 1970: Irlandia triumfuje po raz pierwszy. Kim jest Dana?
Dana, a właściwie Dana Rosemary Scallon, urodziła się w 1950 roku. Oprócz zwycięstwa w Eurowizji nie wiele zdziałała w muzycznym świecie. W latach 80. ubiegłego wieku zaczęła tworzyć muzykę chrześcijańską, zaś w 2006 roku wraz z mężem założyła swoją wytwórnię. Mogliśmy ją oglądać podczas cyklów Eurovision Home Concerts w 2020 roku, gdzie wykonała zwycięskie All Kinds Of Everything. Od lat interesuje ją polityka, a w 1999 roku udało się jej dostać do parlamentu europejskiego, jednak reelekcji nie uzyskała. Kandydowała również na prezydenta Irlandii, zdobywając w 1997 roku około 13% poparcia.
Znani artyści na scenie
Choć Eurowizja 1970 była niezbyt liczna, na scenie mogliśmy zobaczyć ówczesne lub przyszłe gwiazdy środowiska muzycznego. Jedną z nich jest Mary Hopkin, która już wtedy była znana z Those Were The Days. Utwór wyprodukował sam Paul McCartney. Piosenka zajęła pierwsze miejsce w UK Singles Charts oraz drugie na prestiżowej liście Billboardu w Stanach Zjednoczonych. Jej konkursowa kompozycja zdobyła drugą pozycję. Artystka jednak później nie osiągnęła za wiele.
Zdecydowanie największą gwiazdą w tym zestawieniu jest Julio Iglesias, który reprezentował Hiszpanię z utworem Gwendolyne, dając mu czwartą lokatę. Sprzedał łącznie około 300 milionów albumów, otrzymał 2600 złotych i platynowych płyt. Zagrał około 5000 koncertów i odnotowano go nawet w Księdze rekordów Guinnessa za największą liczbę języków w swoich piosenkach.
Warto wspomnieć także o Giannim Morandim, który nowym fanom Eurowizji może być znany z tegorocznego Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo. Jego propozycja Apri tutte le porte zdobyła ostatnie miejsce na podium. Należy do największych gwiazd włoskiej estrady. Sprzedał 34 milionów płyt, nagrał 423 piosenki, z których 80 w różnych językach. Zagrał 3350 koncertów w tym 320 za granicą w 30 państwach na całym świecie. Na Eurowizję pojechał z Occhi di ragazza, kończąc rywalizacje na ósmej pozycji.
