7 maja 1977 w Wembley Conference Centre w Londynie odbyła się 22. edycja Eurowizji. Po raz ostatni w swojej historii, Francja mogła cieszyć się ze zwycięstwa. Edycja z 1977 zapisała się na kartach historii jako jedna z najbardziej niepewnych i zaskakujących Eurowizji. Już w 1977 roku mogło dojść do sensacyjnego debiutu państwa spoza Europy! I nie chodzi tu bynajmniej o Izrael …
W kolejnej odsłonie cyklu To była Eurowizja wspominamy 22. Konkurs Piosenki Eurowizji, zorganizowany przez brytyjskiego nadawcę publicznego BBC. W 1977 roku w muzycznej rywalizacji wzięło udział 18 krajów, w tym powracająca po rocznej przerwie Szwecja. Liczba uczestników była taka sama jak rok wcześniej, gdyż z udziału zrezygnowała Jugosławia. Finałowy koncert 22. Konkursu Piosenki Eurowizji odbył się w Wembley Conference Centre w Londynie i poprowadziła go w pojedynkę Angela Rippon. Jednak organizacja konkursu w 1977 stała pod ogromnym znakiem zapytania. Dlaczego?
To była Eurowizja: organizacyjne zawirowania
Po zwycięstwie grupy Brotherhood of Man Eurowizja po raz szósty w historii Wielka Brytania organizowała konkurs. Początkowo Eurowizja 1977 miała odbyć się 2 kwietnia, lecz ze względu na strajk operatorów i pracowników technicznych stacji BBC konkurs został przesunięty o ponad miesiąc. Ostatecznie odbył się 7 maja i była to pierwsza edycja zorganizowana w maju po pierwszym konkursie w 1956 roku, który również zorganizowano w tym miesiącu. Co ciekawe, konkursy w latach 1957-1976 odbywały się wyłącznie w marcu lub kwietniu. Przez protesty pracowników brytyjskiej telewizji, organizatorzy nie zdążyli nagrać pocztówek pokazywanych pomiędzy konkursowymi utworami. Zamiast pocztówek w przerwach między piosenkami widzowie mogli podziwiać zgromadzoną na sali publiczność. Podczas ogłaszania punktów z poszczególnych państw, Clifford Brown odpowiedzialny za prawidłowy przebieg głosowania, kilkakrotnie przerywał prowadzącej i tablica wyników była zmieniana. Podejrzewa się, że tak częste błędy na tablicy wyników wynikały właśnie z braków kadrowych i strajku pracowników BBC.
Zmiana regulaminu i nieudany debiut
Rok 1977 przyniósł również zmiany w regulaminie konkursu. Powrócono do obowiązku śpiewania w języku narodowym. Śpiewanie po angielsku dopuszczalne było tylko w przypadku reprezentantów Irlandii, Malty i Wielkiej Brytanii. Pomimo nałożonego obowiązku śpiewania w języku narodowym ta reguła nie dotyczyła utworów Austrii, Belgii i Niemiec. Dlaczego? Zasada ta została opublikowana po terminie, w którym te kraje wybrały już swoje utwory na Eurowizję 1977.
W 1973 roku Izrael jako pierwsze pozaeuropejskie państwo dołączył do konkursu. W 1977 swój debiut miała mieć Tunezja. Występować miała jako czwarta w kolejności, lecz ostatecznie do debiutu Tunezji nie doszło. Co było powodem takiej decyzji? Podejrzewa się, że kością niezgody i przyczyną absencji Tunezji był udział w Eurowizji Izraela.
Eurowizja 1977: kto wystąpił?
Tak jak w poprzednich edycjach na Eurowizji 1977 zobaczyliśmy kilku powracających artystów, którzy w latach ubiegłych występowali już na eurowizyjnej scenie. Francuzka Michèle Torr tym razem reprezentowała Monako a nie jak 11 lat wcześniej Luksemburg. Podobnie poczyniły dziewczyny z belgijsko-holenderskiej grupy Dream Express, które 7 lat wcześniej reprezentowały Holandię. Wspomniany wcześniej Izrael postawił ponownie na swoją pierwszą reprezentantkę w historii Ilanit. Po swoich solowych występach Fernando Tordo i Paulo de Carvalho w 1973 i 1974 w barwach Portugalii tym razem panowie weszli w skład grupy Os Amigos. Kolejnymi powracającymi artystami byli Irlandczycy z grupy The Swarbriggs.
Jednak na szczególną uwagę zasługują powracający po 5 latach Austriacy, którzy zaprezentowali bardzo ciekawy i innowacyjny występ. Z tyłu na swoich głowach austriacka grupa Schmetterlinge miała zawieszone maski. Niektórzy uważają, że dwujęzyczny tekst austriackiej grupy poniekąd wyśmiewa samą ideę tworzenia utworów na Eurowizję. Już w pierwszych wersach piosenki Boom Boom Boomerang słychać fragment mówiący o tworzeniu muzyki tylko dla zysków wytwórni muzycznych, a nie dla samego wytworu artystycznego. Ostatecznie utwór grupy Schmetterlinge zajął przedostatnie 17. miejsce.
Z powracających artystów swój wynik z poprzednich edycji udało się poprawić wyłącznie reprezentantce Monako i Irlandczykom. Finalnie Irlandia zajęła najniższe miejsce na podium. Co ciekawe, trzecie miejsce w 1977 to dla Irlandii jedyne takie osiągnięte miejsce w całej bogatej historii ich startów.
Eurowizja 1977: piąte zwycięstwo Francji
Oprócz wspominanych wyżej reprezentantów Irlandii, Monako, Austrii, Portugalii, Izraela i Belgii wystąpili również artyści z Holandii, Norwegii, Niemiec, Luksemburga, Wielkiej Brytanii, Grecji, Szwajcarii, Szwecji, Hiszpanii, Włoch, Finlandii i Francji. Jako pierwsi wystąpili Irlandczycy, którzy zajęli wspomniane wcześniej trzecie miejsce. Jako ostatnia w całej stawce zaprezentowała się Francja, która jak się potem okazało wygrała cały konkurs. Natomiast w samym środku stawki zaprezentowała się rozdzielająca w tabeli wyników Francję i Irlandię – Wielka Brytania. Sympatyczny duet Lynsey de Paul i Mike Moran z Wielkiej Brytanii wykonał utwór Rock Bottom, który poniekąd odzwierciedlał nastroje i sytuację na Wyspach Brytyjskich w tym czasie. Propozycja Brytyjczyków nawoływała do tego, by nie wpadać w depresję, lecz zawsze szukać wyjścia z ciężkiej sytuacji nawet jeśli tyczy się ona degrengolady finansowej społeczeństwa.
W pierwszej połowie głosowania Wielka Brytania była liderem głosowania. Od momentu, gdy zaczęła głosować występująca pod numerem dziesiątym Grecja, na pozycję lidera zaczęły się wysuwać Irlandia z Francją. Ostatecznie to Francja stopniowo zwiększała przewagę i po głosowaniu 16. w kolejności Finlandii było już wiadomo, że żaden inny kraj nie sięgnie po grand prix Eurowizji 1977. W przeddzień swoich dwudziestych urodzin Marie Myriam mogła cieszyć się z piątego w historii i jak dotąd ostatniego zwycięstwa Francji w historii Eurowizji. Urodzona w Demokratycznej Republice Konga artystka wygrała konkurs z kompozycją, pt. L’oiseau et l’enfant.
Ciekawe fakty o Eurowizji 1977, o których mogłeś nie wiedzieć
- Brytyjski dyrygent Ronnie Hazlehurst podczas występu Brytyjczyków standardowo zamiast batuty w ręce trzymał … rączkę od parasola i nią dyrygował.
- Niemiecka grupa Silver Convention, która przed konkursem uważana była za głównego pretendenta do zwycięstwa w Eurowizji 1977. Ze względu na swoją dotychczasową popularność i możliwość śpiewania po angielsku uważano Silver Convention za faworytów. Ostatecznie grupa zajęła 8. miejsce.
- Arena zmagań uczestników Eurowizji 1977 Wembley Conference Centre została oddana do użytku w styczniu tego samego roku. Była jednym z najnowocześniejszych obiektów tamtego okresu na Wyspach Brytyjskich. W 2006 roku budynek został zburzony.
- Londyn w 1977 roku po raz ostatni gościł Eurowizję. Pomimo dwóch późniejszych wygranych Wielkiej Brytanii, konkursy odbyły się już poza stolicą Zjednoczonego Królestwa.
- Szwecja zajęła ostatnie miejsce w finale. Taka sytuacja nie powtórzyła się już nigdy później w żadnym następnym konkursie.
- Po raz jedenasty z rzędu Wielka Brytania zajęła miejsce w czołowej czwórce! Rok później Brytyjczycy po raz pierwszy zajęli miejsce poza pierwszą dziesiątką.
Źródła: eurovision.tv, The Eurovision Song Contest: The Official History, YouTube.com
