To była Eurowizja: rok 1983, błędy językowe i pierwsza transmisja w Australii

marlene charell, Eurowizja 1983

Eurowizja 1983: Marlene Charell ogłasza punktację

Przenosimy się do roku 1983. Historycznego pod tym względem, że zapoczątkował przygodę Australii z Konkursem Piosenki Eurowizji. Dalszą część tej historii już znacie. Ale co się wtedy działo? Kto wygrał konkurs i jak przebiegło głosowanie?

Eurowizja 1983 odbyła się 23 kwietnia, a dzięki zwycięstwu Nicole z Ein Biβchen Frieden, przeniosła się do Niemiec. Gospodarz wydarzenia postawił na Monachium i dość małą scenę, która jednak zaskakiwała. Sam konkurs przyniósł wiele ciekawych propozycji, które fani pokochali, ale widowisko nie odbyło się też bez potknięć.

Eurowizja 1983 i jej uczestnicy

Podczas 28. Konkursu Piosenki Eurowizji na scenie zaprezentowało się 20 krajów. Ten skład różnił się względem ubiegłego roku w związku z rezygnacją Irlandii. Stacja po raz pierwszy od początku udziału w konkursie postanowiła się wycofać. A było to przyczyną strajku nadawcy. Co ciekawe, Irlandia podczas swojego długoletniego uczestnictwa nie wystartowała w konkursie jedynie dwa razy: w 1983 roku i 2002. Mimo to liczba uczestników wzrosła i to za sprawą Włoch, Francji i Grecji, które ponownie wzięły udział w rywalizacji.

Do konkursu stanęli wtedy między innymi powracający reprezentant Francji – Guy Bonnet, włoska gwiazda – Riccardo Fogli, szwedzka laureatka głównej nagrody z późniejszych lat – Carola Häggkvist oraz Jahn Teigen, mimo że w 1978 roku nie zdobył punktów dla Norwegii. Natomiast to Corinne Hermès, reprezentująca Luksemburg, wygrała. To zwycięstwo było piątym sukcesem tego kraju i równocześnie ostatnim. Corinne wykonała wówczas wymagającą wokalnie piosenkę – Si La Vie Est Cadeau.

Eurowizja 1983: przebieg konkursu i głosowanie

Odbywający się wówczas konkurs w Rudi Sedlmayer-Halle, dziś znanym jako Audi Dom, zaskoczył widzów pod wieloma względami. Wygląd sceny był dość specyficzny. Łukowata platforma oddzielała orkiestrę. Natomiast w tle pojawiły się instalacje przypominające elektryczne grzejniki, które świeciły się w różnych sekwencjach i kombinacjach w zależności od charakteru i rytmu piosenek. Konkurs prowadziła wówczas Marlene Charell. Dzięki której transmisja odbyła się w trzech językach: niemieckim, francuskim i angielskim… co stało się powodem wielu problemów.

Eurowizja 1983 trwała blisko trzy godziny. Proces głosowania opóźnił zakończenie. Podawanie wyników trwało w sumie godzinę. Marlene Charell popełniła też wiele błędów językowych w trakcie. Zaczynając od pomieszania punktów, gdzie o włos nie przyznała punktów Szwecji (Schweden), które były przeznaczone dla Szwajcarii (Schweiz). Potem przeinaczyła nazwisko fińskiej wokalistki i wymyśliła je przy zapowiedzi dyrygenta. Jednak ostatecznie bez pomyłek udało się ogłosić zwyciężczynię, którą została Corinne Hermès, uzyskując 142 punkty.

Eurowizja 1983: Marlene Charell w roli prowadzącej konkurs

Eurowizja z Australią!

Podczas Eurowizji 1983 australijski nadawca po raz pierwszy wyemitował konkurs. To wydarzenie rozpoczęło przygodę tego kraju z Eurowizją. Od 1983 roku widowisko gościło na ekranach australijskich fanów co roku nieprzerwanie. Konkurs zgromadził sporą część publiczności, między innymi ze względu na europejskie korzenie ludzi mieszkających na terytorium Australii. Początkowo transmisja opierała się na brytyjskim komentarzu lub jego braku. Z czasem jednak fani doczekali się własnego komentatora tego wydarzenia. A popularność Eurowizji stale rosła, dzięki czemu dziś możemy oglądać australijskie selekcje – Australia Decides i śledzić starty reprezentantów tego kraju, które jak dotąd cieszą się stu procentową skutecznością w awansie do finału.

Eurowizja w Australii: prowadzący Eurovision – Australia Decides (od lewej): Joel Creasy i Myf Warhust. Fot.: SBS

Piosenki, które mimo porażki osiągnęły sukces

W 1983 roku zwycięską propozycją okazała się Si La Vie Est Cadeau Corinne Hermès. Mimo to, inne piosenki zawładnęły listami przebojów i przyniosły ich twórcom sukces. Zdobywczyni trzeciego miejsca w barwach Szwecji – Carola Häggkvist zaśpiewała w Monachium utwór Främling. Skomponowany między innymi przez Monice Forsberg, która również brała udział w Melodifestivalen w 1983. Nie udało jej się reprezentować kraju, natomiast rok wcześniej napisana przez nią propozycja dostała się na Eurowizję. Szwedzki zespół Chips zajął wtedy ósme miejsce, wykonując Dag efter dag. Natomiast mimo braku wygranej Caroli, po emisji konkursu, Främling, przyniósł wokalistce duży rozgłos i to on podbił szwedzkie listy przebojów.

Podobnie stało się w przypadku reprezentującego Jugosławię – Danijela. Wokalista zmierzył się z innymi rywalami i wygrał bilet do Monachium, zwyciężając Jugowizję 1983. Natomiast na samej Eurowizji uzyskał o punkt mniej od Caroli Häggkvist, czyli 125. Zagwarantowało mu to czwartą pozycję, co było najwyższym wynikiem tego kraju, uzyskanym pierwszy raz za sprawą Loli Novaković z 1962 roku. Danijel wystąpił wtedy z piosenką Džuli. W ogólnej klasyfikacji jedynie cztery państwa – Francja, Szwecja, Szwajcaria i Portugalia nie przyznały mu punktów. Jednak to nie przeszkodziło mu w karierze. Piosenka stała się hitem w Jugosławii. Džuli doczekało się także angielskiej wersji, nazwanej – Julie, która przypadła również do gustu w innych częściach Europy i była emitowana w zachodnich radiostacjach.

Źrodło: eurovision.tv, eurovisionworld.com, wikipedia.org

Exit mobile version