Eurowizja i Wielka Brytania: 10 ciekawostek, o których mogliście nie wiedzieć!

Wielka Brytania na Eurowizji - jakie ciekawostki skrywa ten kraj? Na zdjęciach od lewej: Sam Ryder (2022), Cliff Richard (1968) i Bucks Fizz (1981). / opr. Kamil Polewski

Eurowizja 2023 odbędzie się w Wielkiej Brytanii, która po raz dziewiąty zorganizuje konkurs. Przedstawiamy cykl przybliżający brytyjskie losy na Eurowizji. Na początku zdradzamy ciekawostki o startach tego kraju, których mogliście nie znać.

67. Konkurs Piosenki Eurowizji odbędzie się w Wielkiej Brytanii, która w tym roku zajęła drugie miejsce, ustępując tylko Kalush Orchestra z Ukrainy. To najlepszy brytyjski wynik w konkursie od 1998 roku i dziewiąty raz, kiedy za organizację odpowiada BBC. Przedstawiamy nowy cykl przybliżający Wielką Brytanię na Eurowizji, a zaczynamy od serii ciekawostek.

Eurowizja 2023 odbędzie się w Wielkiej Brytanii. Fot. eurovision.tv / Corinne Cumming

1. Najdłuższy czas bez przerwy

Wielka Brytania to kraj, który najdłużej startuje w Konkursie Piosenki Eurowizji bez żadnej przerwy. Brytyjczycy nie wystąpili w konkursie tylko w 1956 i 1958 roku, a od 1959 roku nie opuścili żadnej jego edycji do teraz. Więcej startów na koncie mają jednak Niemcy, którzy nie wystąpili w finale Eurowizji tylko w 1996 roku.

2. Katie Boyle rekordzistką

Spośród ośmiu edycji Eurowizji zorganizowanych przez Wielką Brytanię, cztery z nich poprowadziła Katie Boyle, ikona brytyjskiej telewizji w latach 60. Była ona gospodynią konkursów w Londynie w latach 1960, 1963 i 1968 oraz w Brighton w 1974 roku. To jedyna osoba, która poprowadziła Eurowizję więcej niż dwa razy.

Na zdjęciu Katie Boyle – prowadząca cztery eurowizyjne konkursy / fot. eurovision.tv

3. Cliff Richard dwukrotnie przegrany

W 1968 roku zaproszenie do reprezentowania Wielkiej Brytanii przyjął bardzo sławny od końcówki lat 50. Cliff Richard. Był zdecydowanym faworytem z przebojem Congratulations, jednak niespodziewanie przegrał jednym punktem z reprezentantką Hiszpanii, Massiel. Ponownie pojechał na konkurs w 1973 roku z utworem Power to all our friends i bardzo obawiał się ponownej przegranej. Jego występ śledziło na żywo rekordowe 21 milionów widzów BBC, a ostatecznie ponownie otarł się on o zwycięstwo, zajmując trzecie miejsce, 6 punktów za zwyciężczynią.

4. Eurowizja 1988 – przegrana jednym punktem raz jeszcze

Dwadzieścia lat po porażce Richarda, Wielka Brytania po raz drugi przegrała finał Eurowizji jednym punktem. W 1988 roku kraj reprezentował Scott Fitzgerald z utworem Go, napisanym przez Julie Forsyth, córkę słynnego komika. Podczas emocjonującego głosowania zebrał o jeden punkt mniej od reprezentującej wówczas Szwajcarię Celine Dion. Co ciekawe, zarówno w 1968, jak i 1988 roku krajem oddającym na końcu decydujący komplet punktów, była Jugosławia.

5. Pechowe drugie miejsce

W całej swojej historii startów Wielka Brytania aż szesnaście razy zajęła drugie miejsce. Po raz ostatni miało to miejsce, oczywiście, w 2022 roku dzięki Samowi Ryderowi. Kraj był drugi w latach 1959, 1960 i 1961, co czyni go jedynym, który zdobył ten wynik trzy razy z rzędu.

6. Ciąg sukcesów

Wielka Brytania jest krajem, który ustanowił rekord najdłuższej serii wyników w pierwszej piątce konkursu. W latach 1967-1977 Brytyjczycy trzykrotnie wygrali (1967, 1969, 1976), pięciokrotnie byli drudzy (1968, 1970, 1972, 1975, 1977), byli też trzeci (1973) i dwukrotnie czwarci (1971, 1974). Serię sukcesów przerwał zespół Co-co w 1978 roku, zajmując najgorsze wówczas w brytyjskiej historii jedenaste miejsce.

7. Olivia Newton-John i jej nielubiana piosenka

W 1974 roku brytyjską reprezentantką była pochodząca z Australii piosenkarka Olivia Newton-John, znana później z musicalu Grease z 1978 roku. Podczas eliminacji widownia wybrała dla niej utwór Long live love, którego ta nie znosiła. Swoich piosenek nie lubiły też poprzednie gwiazdy z Wielkiej Brytanii, np. Mary Hopkin (1970) stwierdziła, że śpiewanie Knock, knock, who’s there? było upokorzeniem.

Olivia Newton-John podczas Eurowizji 1974. (fot. EuroVisionary)

8. Elton John i Eurowizja?

Do udziału w Eurowizji 1969 BBC zaprosiło popularną Lulu, która z tego powodu musiała przełożyć swój miesiąc miodowy po ślubie z członkiem Bee Gees. Jeden z preselekcyjnych utworów, I can’t go on living without you, skomponował Elton John i choć piosenka była faworyzowana, zajęła ostatnie miejsce. Do eliminacji nie dostała się w ogóle propozycja Try it and see od również znanego Andew Lloyd Webbera, dlatego dwa lata później wykorzystał ją jako King Herod’s song w musicalu Jesus Christ Superstar.

9. Bonnie Tyler na Eurowizji

W 2013 roku BBC postanowiło wysłać na konkurs Bonnie Tyler, gwiazdę lat 80. z hitami jak np. Holding out for a hero. Piosenkarka była dziewiętnasta z utworem Believe in me z nowej płyty. Zdradziła wtedy, że zaproszenie do Eurowizji otrzymała już około 1983 roku, ale była wtedy na początku swojego wielkiego sukcesu i odmówiła przez natłok innych projektów.

10. Sąsiedzko z Norwegią

Zupełnym przypadkiem, Wielka Brytania aż sześć razy z rzędu wystąpiła w finale Eurowizji tuż przed lub tuż po Norwegii. Taką kolejność udało się wylosować co roku w latach 1981-1986. Kraje najbardziej różniły się wynikiem, kiedy w 1981 roku Wielka Brytania wygrała z grupą Bucks Fizz, a Norwegia była ostatnia z zerem punktów.

Eurowizja 2023: co wiemy?

67. Konkurs Piosenki Eurowizji odbędzie się w Wielkiej Brytanii. Już dwadzieścia jeden państw zadeklarowało udział w kolejnej edycji konkursu, a część z nich rozpoczęła już przygotowania. To m.in. Finlandia, Norwegia, San Marino czy Szwecja, które będą kontynuować oku formaty selekcyjne. Na wybór wewnętrzny piosenki stawia HolandiaIzrael i najprawdopodobniej Cypr. Zgłoszenia do kolejnej edycji selekcji rozpoczęto już m.in. w Albanii.

Możliwy jest powrót Monako lub Turcji, z którą EBU prowadzi rozmowy. Najprawdopodobniej nie zobaczymy uczestników z AndoryBośni Hercegowiny i Słowacji, a możliwe, że z udziału wycofa się także Macedonia Północna i Rumunia.

Eurowizja 2023 odbędzie się w Wielkiej Brytanii. Fot. eurovision.tv
Exit mobile version