Volare! Fakty i mity o Włochach na Eurowizji – część I

Włochy na Eurowizji: przedstawiamy historię włoskich przebojów w konkursie.

Eurowizja 2022, organizowana przez Włochów w Turynie, już w przyszłym miesiącu. Tymczasem zaczynamy podróż w czasie przez włoskie zmagania w konkursie. Przedstawiamy cykl, w którym wybierzemy najlepsze włoskie hity na Eurowizji.

Podczas tegorocznego Konkursu Piosenki Eurowizji we włoskim Turynie, Włochy wystąpią w widowisku po raz 49. W ostatnim miesiącu przed zmaganiami uczestników Eurowizji 2022 wracamy do wszystkich poprzednich włoskich startów. Przedstawiamy fakty, mity i ciekawostki o piosenkach, z którymi Italia usiłowała podbić Europę. W każdej części cyklu odbędzie się głosowanie, które wyłoni największe włoskie hity, a finalnie – najlepszy utwór z tego kraju.

Eurowizja 2021: zespół Måneskin odbiera nagrodę za zwycięstwo w konkursie. Fot. Thomas Hanses / eurovision.tv

Sanremo na skalę europejską

Inspiracją dla stworzenia Konkursu Piosenki Eurowizji był Festiwal Piosenki Włoskiej w San Remo, który odbywa się od 1951 roku. Nic więc dziwnego, że Włosi zdecydowali się na udział w pierwszej edycji międzynarodowego festiwalu. Ten po raz pierwszy odbył się w maju 1956 roku w Lugano, w szwajcarskim kantonie włoskojęzycznym.

W pierwszej edycji kraj reprezentowały, zgodnie z zasadami, dwie piosenki. Postanowiono wysłać więc dwa najwyżej ocenione utwory z 6. edycji Sanremo – Aprite le finestre w wykonaniu Franci Raimondi oraz Amami se vuoi w wykonaniu Toniny Torrielli. Panie zaprezentowały się jako odpowiednio siódma i czternasta w kolejności, ale żadna nie wygrała. Nieznane pozostają dokładne wyniki pierwszej Eurowizji, a więc nie wiemy, jak wypadły na tle całej stawki. Reprezentantem Włoch w 1957 roku został kolejny zwycięzca Sanremo, Nunzio Gallo. Jego utwór Corde della mia chitarra to najdłuższy utwór w historii Eurowizji – trwał 5 minut i 9 sekund. Z siedmioma głosami Włochy zajęły szóste miejsce na dziesięć państw.

Eurowizja i Włochy: legenda Domenico

Podczas trzeciej edycji Eurowizji reprezentantem Włoch był Domenico Modugno. Wokalista odniósł sukces w Sanremo dzięki chociażby żywym gestom w trakcie śpiewania. W Hilversum otworzył stawkę konkursową swoim utworem Nel blu, dipinto di blu, jednak przez problemy techniczne musiał powtórzyć swój występ na końcu. Utwór zajął trzecie miejsce, za Francją i Szwajcarią, ale stał się wielkim przebojem (pod popularniejszym tytułem Volare). Do końca roku sprzedał się w ponad 20 milionach kopii, doczekał się licznych coverów i dał Domenico statuetkę Grammy.

W 1959 roku Domenico raz jeszcze wygrał Sanremo i pojechał na Eurowizję. Tym razem piosenka Piove (Ciao, ciao, bambina) zajęła szóste miejsce i stała się przebojem, choć nie aż tak ogromnym jak poprzedniczka. Artysta się nie poddał i podjął kolejną próbę. Nie udało mu się jednak trzeci raz z rzędu wygrać – w 1960 roku zajął drugie miejsce, a na Eurowizję pojechał Renato Rascel z piosenką Romantica. W Londynie zajął ósme miejsce.

Eurowizja 1958: Domenico Modugno reprezentował Włochy z legendarnym utworem „Nel blu, dipinto di blu”. (fot. eurovision.tv)

Włochy a Eurowizja: kolejne przeboje

Zwyciężczynią Sanremo 1961 okazała się Betty Curtis, a właściwie Roberta Corti. Karierę rozpoczęła trzy lata wcześniej, a na Eurowizji w Cannes z utworem Al di là zajęła piąte miejsce. Piosenka stała się hitem, trafiając na notowania amerykańskiego Billboardu, ale nie w oryginalnym wykonaniu Betty, a jako cover, który nagrał Emilio Pericoli.

Ten zaś wygrał Sanremo w 1963 roku z utworem Uno per tutte, który zaśpiewał na Eurowizji, zajmując trzecie miejsce. Do pierwszego włoskiego zwycięstwa zabrakło tylko pięciu punktów. Między Betty a Emilio laureatem najważniejszego włoskiego festiwalu i uczestnikiem Eurowizji był Claudio Villa, który uprzednio już dwa razy wygrał Sanremo – w tym, w 1957 roku wspólnie z Nunzio Gallo. W Luksemburgu wykonał utwór Addio, addio, który skomponował Domenico Modugno. Zajął dziewiąte miejsce.

Wygrana, Eurowizja w Neapolu i skandal

Po pierwsze złoto Włosi sięgnęli w Kopenhadze w 1964 roku. 16-letnia Gigliola Cinquetti wygrała fesitwal w San Remo, pokonując weterana – Domenico Modugno. Utwór Non ho l’età zdeklasował międzynarodową konkurencję, zdobywając 49 punktów i wygrywając Eurowizję. Najbliższy rywal Giglioli – Matt Monro z Wielkiej Brytanii, zdobył tylko 17 punktów. Piosenka doczekała się coverów w wielu językach. Polską wersję w latach 60. nagrała polsko-białoruska piosenkarka, Wiesława Drojecka. Utwór trafił na szczyt list przebojów m.in. w Belgii i Francji, zostając jedną z najpopularniejszych zwycięskich piosenek.

Eurowizja 1964: Gigliola Cinquetti jako pierwsza wygrała dla Włoch. (fot. eurovision.tv)

Za sprawą triumfu Włoszki, dziesiąta edycja Konkursu Piosenki Eurowizji odbyła się w Neapolu. Festiwal w sali koncertowej RAI poprowadziła Renata Mauro. Po wygraniu Sanremo reprezentantem gospodarzy był Bobby Solo, który rok wcześniej wystąpił w konkursie z piosenką Una lacrima sul viso. Z uwagi na poważną chorobę zaśpiewał z playbacku, co zdyskwalifikowało go ze stawki, choć utwór stał się hitem i pierwszą piosenką sprzedaną w ponad milionie kopii we Włoszech. W 1965 roku bez przeszkód wygrał z balladą Se piangi, se ridi, z którą na Eurowizji zajął piąte miejsce.

Włochy na Eurowizji: skandal wokół Domenico Modugno

Sanremo 1966 wygrała piosenka Dio, come ti amo autorstwa Domenico Modugno, którą artysta zaśpiewał razem z Gigliolą Cinquetti. To on został reprezentantem Włoch w Luksemburgu. Podczas prób okazało się, że popularny wokalista postanowił, wbrew ustaleniom, zrezygnować z eurowizyjnej orkiestry i wykonać utwór w nowej aranżacji ze swoimi muzykami, przy okazji przekraczając regulaminowy czas trwania występu. Zainterweniowała Europejska Unia Nadawców, jednak Domenico zagroził rezygnacją z udziału.

W tej sytuacji rozważano, by na Eurowizję sprowadzić Gigliolę Cinquetti. Było jednak już za późno i by uniknąć włoskiej rezygnacji, ostatecznie organizatorzy przymknęli oko na kapryśne zachowanie włoskiego gwiazdora. Samozwańcza zmiana aranżacji nie uchroniła jednak Domenico Modugno przed solidną kompromitacją – nie zdobył on ani jednego punktu i dał Włochom jedyne w historii ostatnie miejsce na Eurowizji.

Głosowanie

Spośród dwunastu zaprezentowanych włoskich utworów z Eurowizji, trzy najlepsze przejdą do finałowego podsumowania. W zamieszczonej poniżej ankiecie należy wskazać od 3 do 5 piosenek, które zasługują na wyróżnienie w historii zmagań Włoch w konkursie. Głosować potrwa przez pięć dni, do 8 kwietnia. Dla ułatwienia, zamieszczamy skrót włoskich propozycji oraz playlistę.

Exit mobile version