Eurowizja 2021 przyniosła Włochom pierwsze od 30 lat zwycięstwo w konkursie. Zwycięzcą widowiska został zespół Måneskin z utworem Zitti e Buoni. Zobacz, jak włoskie media i zwykli obywatele zareagowali na pierwszą po 31 latach oczekiwania wygraną w konkursie.
Eurowizja 2021 to już historia. Sensacyjnym zwycięzcą została grupa Måneskin z Włoch. Tuż za nimi Barbara Pravi z Francji oraz faworyt jurorów – Gjon’s Tears ze Szwajcarii. Sporą sensacją było piąte miejsce Ukrainy, w tym aż 267 punktów i druga pozycja przyznana przez widzów. Publiczność aż czterem krajom nie przekazała ani jednego punktu. Do finału nie awansował Rafał Brzozowski, plasując się na 14. lokacie z dorobkiem 35 punktów.
Co zmieniła wygrana Eurowizji?
Włochy nie są zaliczane do grona państw szalejących na punkcie Eurowizji, w przeciwieństwie chociażby do krajów skandynawskich czy bałkańskich. Ostatnia dekada to czas powolnego odbudowywania pozycji Konkursu Piosenki Eurowizji na Półwyspie Apenińskim. Od czasu niemal zupełnej nieświadomości w 2011 roku (gdy Włochy powróciły po 14 latach) do pierwszych sukcesów (Raphael Gualazzi, Il Volo, Mahmood), które powoli kierowały uwagę publiki w stronę Eurowizji.
Tegoroczna wygrana Måneskin sprawiła, że po raz pierwszy od niepamiętnych czasów Włochy zaczęły żyć Eurowizją. Widownia finału była rekordowa – średnio przed telewizorami zasiadało ponad 4,5 miliona telewidzów! Natomiast osób, które włączyły transmisję na przynajmniej minutę było więcej niż 15 milionów! To najlepsze wyniki oglądalności od 1991 roku, gdy Eurowizja odbywała się w Rzymie. Nadawca zadowolony jest również z tego, że konkursem interesują się coraz młodsi odbiory. W grupie wiekowej 15-24 Rai1 osiągnęło oglądalność finału przekraczającą 42%.
Włoskie media o zwycięstwie Måneskin
W niedzielę i poniedziałek temat wygranej nie schodził z pierwszych stron gazet oraz serwisów informacyjnych. O wygranej Måneskin napisały wszystkie najważniejsze włoskie dzienniki, obszernie relacjonując cały konkurs. Eurowizja była numerem jeden m.in na stronie dziennika Corriere della Sera, La Stampa czy La Repubblica.
Według dziennika Corriere della Sera wygrana młodego zespołu z Rzymu jest „odrodzeniem” i powiewem radości po trudnym okresie pandemii. Choć wzorem ubiegłych lat nie zabrakło w relacji drobnych uszczypliwości wobec konkursu (zarzut braku oryginalności czy powtarzalności niektórych piosenek), to jednak da się znaleźć również wiele pochlebnych uwag. Corriere zwraca uwagę na profesjonalizm organizacji wydarzenia oraz szybkie tempo prezentacji utworów (na którym mogłoby wzorować się Sanremo). Spodobała się także radość i kolor, który konkurs wnosi na cztery godziny sobotniego wieczoru do domów Europejczyków. Pochwały za wyjątkowość prezentacji scenicznej i ważne przesłanie utworów zebrały również reprezentacje Rosji i Ukrainy.
Na czynniki pierwsze konkurs rozkładały natomiast portale plotkarskie, lifestylowe i muzyczne. Serwis RollingStone.it obszernie przeanalizował znaczenie wygranej rockowego zespołu, wysuwając wnioski o nowym początku dla wizerunku włoskiej muzyki zagranicą. Zwycięstwo piosenki inspirowanej brytyjskim rockiem i oprawionej stylem lat 70. ma położyć kres postrzeganiu włoskiej muzyki wyłącznie przez pryzmat pizzy i mandoliny oraz wielkich tenorów. Podobne reakcje dominowały zresztą w prasie muzycznej już po wygranej zespołu Måneskin w Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo. Wówczas to typowi fani Eurowizji zdawali się być mniej zadowoleni ze swojego reprezentanta.
Łyżka goryczy w fali radości
Radość ze zwycięstwa została niestety nieco przyćmiona przez aferę z domniemanym zażywaniem kokainy przez wokalistę zespołu Måneskin, Damiano Davida. Na tym polu rozpętała się zresztą mała wojna między włoskimi a francuskimi widzami konkursu. Wśród komentujących na wielu forach internetowych znów można było poczuć stare włosko-francuskie resentymenty. Na szczęście ostatnie oświadczenie EBU i negatywny test narkotykowy uzyskany przez lidera grupy zdaje się kończyć ten nieprzyjemny temat.
Włoscy fani Eurowizji są w prawdziwej ekstazie, co zresztą w pełni zrozumiałe, ponieważ czekali na zwycięstwo aż 31 lat. Nie mogą się również nadziwić uwadze, jaką rodzime media i politycy nagle zaczęli przykładać do Eurowizji. Niemal wszystkie poniedziałkowe telewizyjne programy śniadaniowe i popołudniowe poświęciły czas Eurowizji. Niektóre, takie jak chociażby La Vita in Diretta, prezentowały nawet urywki występów, m.in Azerbejdżanu, Rosji czy głównej rywalki Francji.
Eurowizja 2022: gdzie odbędzie się konkurs?
Dziennik Corriere della Sera zdążył również przeprowadzić wywiad z dyrektorem generalnym nadawcy publicznego Rai. Stefano Coletta, który pełni tę funkcję od około roku, wyraził swoje zadowolenie z faktu wygranej w konkursie. Stwierdził nawet, że był to dla niego największy ładunek emocjonalny minionego roku. Nie obyło się bez podziękowań dla prowadzącego Festiwalu w Sanremo, Amadeusa, bez którego nie byłoby zespołu Måneskin na deskach Teatru Ariston i eurowizyjnego sukcesu Włoch.
Dyrektor zapewnił również, że nadawca publiczny bardzo rygorystycznie podejdzie do wyboru miasta organizatora konkursu. Natomiast gdyby miał kierować się emocjami, to wybrałby Rzym, ponieważ jest to miasto z którego pochodzi on sam oraz zwycięzcy Eurowizji. W Rzymie mieści się także siedziba nadawcy.
Lista chętnych miast rośnie zresztą każdego dnia. W tej chwili jest ich już kilkanaście. Swoje kandydatury w mniej lub bardziej oficjalny sposób zgłosiły już między innymi: Rzym, Mediolan, Turyn, Neapol, Pesaro, Rimini, Werona, Padwa, Matera, Pescara czy… San Remo, które powołało się nawet na umowę z nadawcą Rai o organizację Eurowizji 1991 (a którą ostatecznie zorganizowano w Rzymie). Miasto gospodarza poznamy najprawdopodobniej w drugiej połowie lata. Na razie pozostaje nam wspominać tegoroczny konkurs oraz zostawić Włochom pole do przeżywania radości z wygranej.
