Monako przystąpiło do Konkursu Piosenki Eurowizji w 1959 roku. Miasto-państwo wygrało edycję w 1971 roku, pozostając jedynym mikropaństwem, które kiedykolwiek wygrało Eurowizję. Mimo nieudanego powrotu w 2004 roku, po ćwierć wieku przerwy, Monako ma bardzo udaną historię występów. Z okazji dnia niepodległości przypadającego na 8 stycznia przypomnimy niektóre niesamowite momenty tego niewielkiego kraju.
Dziś trudno jest uwierzyć w to, że mikropaństwo może odnosić sukcesy na Eurowizji. Tym bardziej jeśli przyjrzymy się startom obecnego w stawce San Marino. Monako pisało zgoła inną eurowizyjną historię, mimo że w debiucie zajęło ostatnie miejsce. Jednak najmniejsze po Watykanie państwo świata trzykrotnie znalazło się w pierwszej trójce Eurowizji w latach sześćdziesiątych. Po zwycięstwie w 1971 roku ten niewielki kraj regularnie pozostawał w czołówce państw z dobrymi wynikami aż do 1979 roku, kiedy to wycofał się z rywalizacji. Po wprowadzeniu półfinałów w 2004 roku, Monako wróciło na Eurowizję. Niestety po trzech porażkach z rzędu mikropaństwo wycofało się z udziału i nie uczestniczy w Eurowizji.
Monako na Eurowizji: dobre lata sześćdziesiąte
Spośród dwudziestu czterech reprezentantów Monako na Eurowizji, począwszy od 1959 do 2006 roku, trudno wybrać kilka piosenek. Na pewno na uwagę zasługuje francuski piosenkarz François Deguelt, który zajął dla księstwa trzecie miejsce w 1960 roku i drugie miejsce dwa lata później. Utwór Dis Rien z 1962 roku utrzymany jest w stylu chanson, popularnym w pierwszych edycjach konkursu. Piosenkę skomponował inny, znany francuski piosenkarz i gitarzysta jazzowy, Henri Salvador. Deguelt zwraca się do swojej ukochanej, aby „nic nie mówiła”, ponieważ ich miłość wystarczy, aby oboje mogli docenić bycie razem.
Chwytliwe piosenki z bezsensownym tekstem to długa tradycja konkursu. Przy tak wielu konkurujących ze sobą utworach, aby się wyróżnić, należało wysłać piosenkę, która będzie zrozumiała dla każdego. Boum Badaboum stworzył sam Serge Gainsbourg, który zasłynął także jako autor kompozycji Poupée de cire, poupée de son dla France Gall. Dzięki wsparciu francuskiego barda i kochanka Brigitte Bardot Minouche Barelli wywalczyła piąte miejsce dla Monako na Eurowizji 1967. Piosenka może wydawać się absurdalna z powtarzalnym ciągle Boum Badaboum, ale tak naprawdę Barelli śpiewa o pragnieniu życia pełną piersią, zanim zginie w ataku bombowym.
Monako na Eurowizji: pół wieku od zwycięstwa
W tym roku 3 kwietnia minie pięćdziesiąt lat od jedynego zwycięstwa Monako na Eurowizji. Séverine, wybrana wewnętrznie przez nadawcę TMC, pokonała siedemnaścioro innych uczestników w 1971 roku, zdobywając główną nagrodę. Piosenkę Un Banc, Un Arbre, Une Rue napisali Jean-Pierre Bourtayre i Yves Dessca. Do dziś zwycięski utwór Séverine jest przez wielu fanów wymieniany jako jeden z najlepszych zwycięskich przebojów wszechczasów. Piosenka odniosła sukces w wielu krajach, zajmując dziewiąte miejsce na brytyjskiej liście singli w maju 1971 roku. Séverine miała także dalsze osiągnięcia i długą karierę we Francji i Niemczech. W późniejszych latach podjęła dwie kolejne próby pojawienia się na Eurowizji. Wzięła udział w niemieckich finałach krajowych w 1975 i 1982 roku. Ponadto towarzyszyła delegacji Monako na Eurowizji 2006 w Atenach w Grecji.
Mimo zwycięstwa w 1971 roku, Monako nie otrzymało możliwości bycia krajem-gospodarzem kolejnej Eurowizji. Tym samym nadal pozostaje mało prawdopodobne, aby mikropaństwa mogły w przyszłości poradzić sobie z budżetem i planowaniem tak duże przedsięwzięcia, jakim jest Eurowizja. Konkurs w 1972 roku zobowiązała się zorganizować Wielka Brytania. Siedemnasta edycja dzięki staraniom EBU odbyła się zatem w szkockim Edynburgu.
Monako na Eurowizji: dobra passa w kolejnych latach
Ze względu na niewielką liczbę mieszkańców Monako wszyscy reprezentanci pochodzili spoza księstwa. Niektórzy nawet nigdy nie postawili tam stopy. Wyjątkiem jest urodzona we Francji Minouche Barelli, która dzieliła swój czas między Paryżem a Monako, a nawet uzyskała obywatelstwo księstwa w 2002 roku. Większość reprezentantów mikropaństwa była Francuzami. Tu z kolei odstępstwo od reguły stanowią Teresa Kesovija z ówczesnej Jugosławii i Włoszka Mary Christy. To właśnie ta ostatnia zdobyła trzecie miejsce dla Monako w 1976 roku z piosenką Toi, la musique et moi.
Wspomnienia z dzieciństwa w ogrodach Monako wyśpiewali Caline i Oliviera Toussaints na Eurowizji 1978 w Paryżu. Francuski duet zajął czwarte miejsce, zdobywając łącznie 107 punktów. Les 'Jardins De Monaco to piosenka w średnim tempie i w stylu disco, skomponowana przez Paula de Senneville i Oliviera Toussaint. Natomiast tekst do piosenki napisali Jean Albertini i Didier Barbelivien.
Monako na Eurowizji: nieudany powrót
Pomimo sukcesów w konkursie Monako pożegnało się na długo z Eurowizją. Przyczyny wciąż pozostają niejasne. Po ćwierć wieku Monako powróciło do udziału w 2004 roku, co mogło się wtedy wydawać mało prawdopodobne. Konkurs bardzo ewoluował przez lata nieobecności księstwa w rywalizacji i niestety powrót okazał się klęską. Reprezentanci księstwa trzykrotnie próbowali wejść do finału i trzykrotnie bez powodzenia. Ostatnim uczestnikiem w barwach Monako w 2006 roku była Severine Ferrer wybrana przez krajowego nadawcę wewnętrznie, zresztą jak wszyscy dotychczasowi reprezentanci. Niestety ani imię kojarzone ze zwyciężczynią, ani język tahitański, który zagościł na Eurowizji z odległej Polinezji Francuskiej nie przyniosły sukcesu. Chwytliwa piosenka La Coco Dance otrzymała tylko czternaście punktów w półfinale, w tym osiem od Francji i jeden punkt od Polski. Co ciekawe, to właśnie ten utwór fani Eurowizji za najlepszy z Monako w plebiscycie Eurovision Again.
Monako na Eurowizji: kolejny rok bez udziału
Piętnasty rok z rzędu Monako nie weźmie udziału w Eurowizji, co nie jest zaskoczeniem. Nadawca TMC potwierdził już kolejną absencję. Monako wycofało się, mówiąc, że obecne wzorce głosowania w konkursie nie dają im żadnej szansy na awans do finału. Ogólnie istnieje nawet przekonanie, że małe państwa nie radzą sobie najlepiej w rywalizacji. Dlatego Monako pozostaje nadal jedynym mikropaństwem, które wygrało konkurs.
Powodem braku zainteresowania Eurowizją jest nie tylko polityka, ale także problemy finansowe. Wysłanie kolejnego reprezentanta wiązałoby się z wysokimi kosztami. Pozostaje mieć nadzieję, że czeka nas w przyszłości spektakularny powrót Monako, a na razie możemy się cieszyć bogatą historią tego kraju na Eurowizji.
Źródło: eurovision.tv, rte.ie, escxtra.com, eurovisionary.com, esctoday.com