Szwajcaria bierze udział w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1956 roku. Państwo zanotowało łącznie 64 starty, zaś trzykrotnie zatriumfowało. Dziś przyjrzymy się drugiej dekadzie XXI wieku. Co ciekawego się działo?
Eurowizja 2010: utwór po francusku, kicz i ostatnie miejsce w półfinale
Kraj w 2010 postanowił wybrać wewnętrznie (co robił konsekwentnie od 2005 roku). Wybór padł na francuskojęzyczną piosenkę pod tytułem Il Pleut de L’Or, którą wykonał Michael von der Heide. Niestety – kompozycja nie została wysoko oceniona ani przez jurorów ani przez widzów. Szwajcaria otrzymała w półfinale 2 punkty (wszystkie od Gruzji), kończąc rywalizację na ostatnim, 17. miejscu.
Michael von der Heide urodził się w październiku 1971 roku. W dzieciństwie uczył się grać na fortepianie i gitarze. Muzycznie zadebiutował w 1996, wydając debiutancki album, lecz dopiero ten drugi przyniósł mu rozpoznawalność w kraju. Na Eurowizję próbował dostać się już w 1999 – w niemieckich preselekcjach zaśpiewał Bye, Bye Bear i zakończył swój udział na 5. lokacie. Łącznie wydał 8 albumów (ostatni w 2011). Aktualnie ma 52 lata.
Eurowizja 2011: powrót do preselekcji i wyczekiwany awans
Szwajcaria po spektakularnej porażce postanowiła ponownie wrócić do publicznego wyboru. Preselekcje pod nazwą Die Große Entscheidungsshow 2011 odbyły się one już 11 grudnia 2010 roku w Kreuzlingen. Prawo głosu mieli wyłącznie telewidzowie. Ostatecznie zwyciężyła Anna Rossinelli z utworem In Love For A While. Na konkursie w Niemczech w półfinale zajęła 10. miejsce, co pozwoliło na udział Szwajcarii w finale – pierwszy raz od 2006 roku. W finale już niezbyt dobrze poszło, ponieważ solistka zakończyła udział na 25. (ostatnim) miejscu z dorobkiem 19 punktów.
Anna Rossinelli urodziła się w kwietniu 1987 roku w Bazylei. Jej debiut muzyczny to w zasadzie udział w międzynarodowym widowisku. Po konkursie – jeszcze w 2011 – wydała debiutancki album i w taki sposób działa do dziś. Łącznie wydała ich już 4. Warto wspomnieć, że jej piosenka Shine in the Light została wykorzystana przez szwajcarskiego nadawcę jako oficjalną piosenkę Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2014 roku.
Eurowizja 2012: kolejne preselekcje już finału nie dają
Preselekcje od Eurowizji 2012 odbyły się 10 grudnia 2011 roku. Nie zmieniły swojego formatu i odbyły się w tym samym miejscu co rok wcześniej. Z uczestników warto wyróżnić Lys Assie, która wygrała 1. Konkurs Piosenki Eurowizji w 1956. Ostatecznie zatriumfowała formacja muzyczna Sinplus z piosenką Unbreakable. Na samej Eurowizji się nie powiodło i Szwajcaria zajęła 11. miejsce w półfinale z 45 punktami na koncie. Widzowie wpuścili państwo do finału, ale jurorzy już nie.
Zespół Sinplus powstał w 2009 roku. Został założony przez Iwana i Gabriela Brogginich. Formacja początkowo nazywała się inFinity i pod tym szyldem wydała kompozycję Without Identity, która okazała się sporym przebojem w kraju. Po tym wydarzeniu nazwa uległa zmianie na obecną. Jeszcze w 2009 muzycy wydali utwór zatytułowany Shoot, który posłużył jako hymn Pucharu Świata w hokeju na lodzie. Po Eurowizji zadebiutowali, wydając album. Ostatecznie mają 3 krążki na koncie (ostatni z 2017).
Eurowizja 2013: członkowie międzynarodowej organizacji o wyznaniu protestanckim tworzą zespół i jadą na konkurs
Szwajcaria się nie poddawała i ponownie postawiła na finał narodowy w niezmienionej formie. Odbył się on 15 grudnia 2012 roku i padło na zespól Heilsarmee z piosenką You and Me. Po preselekcjach zmienili oni nazwę formacji na Takasa. Ponownie obyło się bez sukcesu – kraj zajął 13. miejsce w półfinale (mimo wysokiego miejsca u widzów) i nie awansował do finału.
Takasa (jeszcze jako Heilsarmee) powstała w 2012 roku. Członkowie zespołu to: Sarah Breiter, Jonas Gygax, Christoph Jakob, Katharina Hauri, Michel Sterckx oraz Emil Ramsauer. Ten ostatni to najstarszy uczestnik na Eurowizji w historii. W czasie występu miał 95 lat! Mężczyzna zmarł w 2021 roku, w wieku 103 lat. Zespół składa się z członków Armii Zbawienia, która jest międzynarodowym chrześcijańskim wyznaniem protestanckim o charakterze ewangelickim, metodystycznym i uświęceniowym. Po konkursie muzycy nie odnieśli już sukcesów i ostatecznie rozpadli się jeszcze w 2013 roku.
Eurowizja 2014: Sebalter przywraca nadzieje Szwajcarii na powrót do świetności
Preselekcje publicznie ponownie się odbyły, ale już nieco w zmienionej formie. Data ich realizacji została przesunięta na 1 lutego, zaś prócz widzów zagłosowali również jurorzy. Obydwa podmioty w systemie proporcjonalnym 50:50. Zatriumfował Sebalter z utworem Hunter of Stars. W Kopenhadze awansował z 4. miejsca, zaś w finale zakończył swój udział na 13. miejscu po zdobyciu 64 punktów. To był najwyższy wynik Szwajcarii od wielu lat.
Sebalter tak naprawdę nazywa się Sebastiano Paù-Lessi. Urodził się w lipcu 1985 roku. Zadebiutował muzycznie już w 2000 – jako basista zespołu The Stalkers. W 2005 zaczął być prezenterem telewizyjnym. Po Eurowizji, w styczniu 2015, wydał swój debiutancki album. Próbował wrócić na konkurs, zgłaszając utwór We’ll Carry the Light, ale bez powodzenia. Aktualnie ma 39 lat.
Eurowizja 2015: kolejne ostatnie miejsce w półfinale do kolekcji
Koncert preselekcyjny odbył się 31 stycznia – w takiej samej formie jak w 2014 roku. Wygrała go Mélanie René z autorską piosenką Time To Shine. W Wiedniu zajęła jednak ostatnie, 17. miejsce w półfinale, zdobywając zaledwie 4 punkty. To już trzecie ostatnie miejsce w rundzie eliminacyjnej dla Szwajcarii (po 2004 i 2010).
Solistka urodziła się we wrześniu 1990 roku. Uczęszczała do szkoły muzycznej, kształcąc się w zakresie śpiewu, gry na fortepianie oraz wiedzy o muzyce. W 2010 zaczęła studiować na Akademii Muzycznej w Guildford, a następnie przeniosła się do szkoły w Brighton. Po Eurowizji wydała pierwszy i ostatni album w swojej karierze, w 2016 roku. Aktualnie ma 33 lata.
Eurowizja 2016: Szwajcaria w całkowitym załamaniu – ostatnie miejsce drugi raz z rzędu
Finał narodowy na konkurs w 2016 odbył się 16 lutego. Wygrała go Rykka z The Last of Our Kind. W Sztokholmie wystąpiła w drugim półfinale i zajęła ostatnie, 18. miejsce z 28-punktowym dorobkiem. Szwajcaria ponownie była na całkowitym dnie.
Rykka to tak naprawdę Christina Maria Rieder. Urodziła się w marcu w 1986 roku, w kanadyjskim Vancouver. W wieku młodzieńczym uczyła się gry na gitarze. Pierwszy album (jako Maria Christina) wydała w 2008 roku. Następnie, przeniosła się do Toronto, aby kształcić się dalej. W 2010 już w Szwajcarii wydała kolejny album, a w 2012 kolejny i to wtedy zmieniła pseudonim na Rykka. Po porażce na Eurowizji wydała ostatni album w 2017 roku.
Eurowizja 2017: blisko, ale nadal nie w finale
Preselekcje w 2017 się odbyły, ale nieco je zmodyfikowano. Przeniesiono je do studia telewizyjnego w Zurychu oraz usunięto jurorów z głosowania. Koncert odbył się 5 lutego, a wygrała go formacja Timebelle. Zespół w półfinale Eurowizji zajął 12. miejsce z 97 punktami, zaś do finału brakowało zaledwie 5 punktów.
Timebelle to projekt powstały w 2010 roku, mający pochodzenie szwajcarsko-rumuńskie. Formacja w swojej karierze wydała tylko jeden minialbum (2015). Na Eurowizji wystąpiła w składzie: Miruny Mănescu, Emanuela Daniel Andriescu oraz Samuela Forstera. Projekt działa po dziś dzień, wydając coś od czasu do czasu.
Eurowizja 2018: bukmacherzy dają awans, jurorzy również, ale przez widzów Szwajcaria ponownie nie awansuje
Szwajcarski finał w 2018 roku odbył się 4 lutego, przywrócono jurorów, którzy w proporcji 50:50 głosowali razem z widzami. Ostatecznie zatriumfował duet Zibbz z piosenką Stones. Na Eurowizji – mimo sugerowanego przez bukmacherów awansu – duet odpadł. Zajął 13. miejsce po zdobyciu 86 punktów, choć jurorom kompozycja się spodobała i chcieli ją w finale. Państwo czwarty raz z rzędu nie znalazło się w finałowym koncercie.
Zibbz składa się z rodzeństwa Corinne i Stefana Gfellerów. Powstał w 2008 roku, zaś popularność przyniosło talkshow z jego udziałem, które emitowano w latach 2011-2015. Opowiadali tam o swoim życiu za oceanem, w Stanach Zjednoczonych. W 2013 wydali debiutancki album, który odniósł sukces w kraju. W 2017 powrócili muzycznie z drugim krążkiem, który ponownie okazał się strzałem w dziesiątkę. Po Eurowizji nie angażowali się zbytnio muzycznie.
Eurowizja 2019: powrót do wyboru wewnętrznego i ogromny sukces po wielu latach porażek!
Szwajcaria w 2019 zrezygnowała z preselekcji publicznych i wybrała wewnętrznie. Ostatecznie, na konkurs postanowiono wysłać Lucę Hänniego z utworem She Got Me. Zrobił on takie wrażenie, że państwo zaczęło być przez niektórych typowane do zwycięstwa w międzynarodowym widowisku. Ostatecznie, Luca zakończył swój udział na 4. miejscu po zdobyciu aż 364 punktów!
Hänni urodził się w październiku 1994 roku. W dzieciństwie zainteresował się perkusją, a następnie także gitarą i fortepianem. Jego pierwszy sukces to zwycięstwo w niemieckiej odsłonie Idola, pod nazwą Deutschland sucht den Superstar, w 2012 roku. Niemal od razu po triumfie wydał debiutancki album, który okazał się sporym sukcesem. Ówcześnie zaczął być również modelem. Przed konkursem wydał jeszcze 3 albumy. Po Eurowizji nadal wydaje muzykę od czasu do czasu.
Źródła: Eurowizja.org, Wikipedia, EurovisionWorld.com, Youtube