Szwajcaria w Konkursie Piosenki Eurowizji bierze udział od 1956 roku. Od tego czasu wystąpiła aż 64 razy w widowisku, zaś dwukrotnie zatriumfowała. W tym artykule przyjrzymy się dekadzie lat 90. Co ciekawego się działo?
Eurowizja 1990: skrzypek z Austrii w barwach kraju
Państwo wchodzi w lata 90. rok po organizacji konkursu. Ponownie wybiera poprzez preselekcje, które odbyły się 24 lutego w Lugano (miasto gościło pierwszy finał Eurowizji z 1956 roku). System głosowania pozostał ten sam co w 1989 (trzy frakcje jurorów regionalnych, eksperci oraz prasa). Wygrał Egon Egemann z niemieckojęzycznym Musik Klingt In Die Welt Hinaus. 35. Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się w Jugosławii. Wokalista otrzymał 51 punktów, co przełożyło się na dwunaste miejsce.
Egon Egemann tak napraawdę nazywa się Egon Lackner. Urodził się w 1955 roku w austriackim mieście Graz. Studiował grę na skrzypcach na uniwersytecie w owym mieście. W 1985 zadebiutował muzycznie albumem Ein Lied für Dich, który stworzył razem z zespołem Die Paldauer. Po współpracy wyjechał do Bostonu, aby się dalej kształcić. Powrócił i wziął udział w konkursie. Następnie, współpracował jeszcze z formacją szwajcarskiego radia DRS. Solista pojawił się jeszcze na Eurowizji jako kompozytor piosenki Gunvor w 1998 roku. W późniejszym okresie zajmował się celtyckim rockiem oraz jazzem. Aktualnie ma 69 lat.
Eurowizja 1991: ballada w Rzymie przynosi top 5!
Szwajcarskie selekcje w 1991 nie zmieniły formy względem roku 1990. Odbyły się 23 lutego w Vevey. Z powracających artystów można wymienić Danielę Simmons (Eurowizja 1986) oraz Carol Rich (Eurowizja 1987). Zwycięstwo ostatecznie odniosła Sandra Simó z kompozycją Canzone Per Te. Co ciekawe, nie był to pierwszy start wokalistki. Pojawiła się rok wcześniej z piosenką Lo So, ale skończyła na ostatnim miejscu.
Sandra na Eurowizji uplasowała się na wysokim, piątym miejscu, otrzymując 118 punktów, w tym najwyższe noty od Belgii i Luksemburga. Tak naprawdę nazywa się Sandra Studer. Urodziła się w 1969 roku. Studiowała balet oraz grę na pianinie, a później również germanistykę i muzykologię. W 1989 pojawiła się w piosence I Love You znanego DJ-a, który kryje się pod pseudonimem DJ Bobo (Eurowizja 2007). Po konkursie stała się bardzo popularną prezenterką telewizyjną, którą jest po dziś dzień. Kilkakrotnie prowadziła preselekcje. W 2021 wzięła udział w drugiej edycji szwajcarskiej wersji programu The Masked Singer, w której pojawiło się również Nemo (zwycięzca Eurowizji 2024). Aktualnie Sandra ma 55 lat.
Eurowizja 1992: dyskwalifikacja zwyciężczyni preselekcji
Preselekcje powróciły do Lugano i miały miejsce 23 lutego. Zatriumfowała Géraldine Olivier z piosenką Soleil, soleil, ale… nie pojechała na Eurowizję. Została zdyskwalifikowana po finale, co wynikało z ujawnienia, że początkowo kompozycję zgłoszono z francuskim tekstem do francuskojęzycznego nadawcy i ją odrzucono, a dopiero później solistka udała się do niemieckojęzycznego nadawcy. Takie działania były złamaniem regulaminu. Ostatecznie, do Szwecji poleciała Daisy Auvray.
W finale konkursu zaśpiewała Mister Music Man. Zdobyła jednak tylko 32 punkty, co dało piętnastą lokatę na 23 kraje uczestniczące. Informacje o solistce są szczątkowe i wiemy jedynie to, że po udziale w Eurowizji nie udzielała się muzycznie.
Powrót do najlepszej trójki
W 1993 Szwajcaria postanowiła nieco zmodyfikować głosowanie w preselekcjach. Głosowanie ekspertów oraz prasy połączono w jedno. Konkurs odbył się 6 lutego w Zurychu, a poprowadziła go wcześniej wspomniana Sandra Simó. Wygrała Annie Cotton z utworem Moi, Tout Simplement. Eurowizja 1993 była pierwszą, w której zorganizowano jakiekolwiek eliminacje. Odbyły się one dla krajów dawnego bloku wschodniego 3 kwietnia, pod nazwą Kvalifikacija za Millstreet, jednak szwajcarski nadawca ich nie transmitował.
Solistka w Dublinie skończyła na wysokim, trzecim miejscu, z dorobkiem aż 148 punktów! Maksymalne noty otrzymała od Niemiec, Francji i Luksemburga. Annie Cotton urodziła w 1975 roku w Kanadzie. Karierę rozpoczęła wieku 10 lat, grając w filmie The Sound of Music. Jej talent dostrzegł Marc Sorrentino, który zajął się tworzeniem debiutanckiego albumu. Po Eurowizji bardziej udzielała się aktorsko aniżeli muzycznie. Aktualnie ma 49 lat.
Eurowizja 1994 i 1995: wybór wewnętrzny, niskie miejsce i pierwsze wymuszone wycofanie się z imprezy
Eurowizja 1994 przyniosła pierwszy wybór wewnętrzny Szwajcarii od wielu lat. Na konkurs w Dublinie poleciał Duilio z włoskojęzycznym utworem Sto Pregando. Piosenka nie odniosła sukcesu, zaś państwo zajęło dopiero dwudzieste miejsce, mając 15 punktów na koncie. Szwajcaria była zmuszona wycofać się pierwszy raz w historii z konkursu, ponieważ musiała ustąpić innym nadawcom przez spore zainteresowanie imprezą.
Duilio tak naprawdę nazywa się Lorenzo Duilio di Cicco. Urodził się w 1973 roku w Bazylei. Po konkursie wydał swój pierwszy i ostatni album. Po tym wydarzeniu słuch o nim całkowicie zaginął. Warto wspomnieć jednak, że mimo iż nadawca nie mógł wystawić reprezentanta w 1995, to transmitował konkurs, co było wymogiem, aby móc powrócić w przyszłości.
Eurowizja 1996: pierwsza runda kwalifikacyjna
Szwajcaria ponownie wybrała wewnętrznie. Nadawca postanowił postawić na Kathy Leander z piosenką Mon Cœur L’aime. W 1996 Europejska Unia Nadawców zdecydowała, że wszystkie chętne państwa do udziału muszą wziąć udział w rundzie kwalifikacyjnej. Łącznie było ich 29, zaś do głównego konkursu przeszły 22. Szwajcaria zajęła ósme miejsce z dorobkiem 67 punktów, co oczywiście dało jej awans. Warto jednak wspomnieć, że runda kwalifikacyjna nie miała otwartego koncertu, zaś komisje przesłuchiwały wersje studyjne kompozycji.
Finał Eurowizji 1996 odbył się w Oslo, w dniu 18 maja. Niestety, mimo dobrego wyniku w pierwszym etapie, Kathy ostatecznie zajęła dopiero szesnaste miejsce, otrzymując 22 punkty. Solistka urodziła się w 1963 roku. Debiut muzyczny zaliczyła zaś w 1989, gdy w Genewie zaczęła śpiewać w klubach. Później przeniosła się do Paryża. W 1991 wygrała Europe Song Festival, który miał miejsce w Bordeaux. Przed Eurowizją pracowała w banku. Według źródeł miała otrzymać informację, że jeśli znajdzie się w najlepszej piątce, to otrzyma kontrakt nagraniowy. Słuch po niej zaginął na kilka lat, ale powróciła w 2000 jako Catherine Leander. Wydała single, ale bez większego sukcesu. Pierwszy jej album pojawił się w 2006. Aktualnie ma 61 lat.
Kolejne miejsce poza top 20
Passa wyborów wewnętrznych trwała dalej: tym razem wskazano Barbarę Bertę z kompozycją Dentro Di Me. Ballada w jej wykonaniu nie odniosła sukcesu. Solistka otrzymała zaledwie pięć punktów, co dało jej 22. miejsce. Warto wspomnieć, że w 1997 testowano głosowanie widzów w niektórych krajach i Szwajcaria była jednym z nich.
Berta urodziła się w grudniu 1963 roku. Studiowała w Mediolanie i grała od czasu do czasu w różnorakich formacjach muzycznych. W roku startu w Eurowizji wydała pierwszy solowy album. Po konkursie zniknęła na ponad dekadę i powróciła z drugim albumem w 2008 roku. Aktualnie ma 60 lat.
Eurowizja 1998 i 1999: powrót do preselekcji, zero punktów i kolejna wymuszona absencja
Szwajcaria wróciła do preselekcji telewizyjnych: pierwszy raz wybór oddano widzom. Selekcje odbyły się już 18 grudnia w Zurychu, a poprowadziła je reprezentantka kraju z 1991 roku. Zwyciężyła Gunvor z niemieckojęzycznym Lass’ ihn, które skomponował wcześniej opisany Egon Egemann. Według źródeł wokalistka też miała swój udział w projekcie. Niestety, w Birmingham Szwajcaria otrzymała zero punktów. Państwo automatycznie zatem straciło szansę na pojawienie się w konkursie w 1999 roku.
Gunvor Guggisberg (bo taka jest jej pełna tożsamość) urodziła się w sierpniu 1974 roku. W dzieciństwie trenowała stepowanie i wygrywała mistrzostwa kraju w tej dyscyplinie. Przed konkursem występowała w barach i pracowała jako sekretarka w szwajcarskim ministerstwie sił powietrznych. Po Eurowizji, pod koniec 1998, nagrano o niej dokument, w którym opisano kulisy udziału w Eurowizji. W 2000 wydała debiutancki album i zaczęła koncertować lokalnie, a w 2004 ogłosiła bankructwo. Aktualnie ma 49 lat.
Źródła: Eurowizja.org, Eurovisionworld.com, Eurovisionuniverse.com, Last.fm, angielska, niemiecka i francuska wikipedia