Dziś Szwajcaria obchodzi Święto Narodowe na znak upamiętnienia powstania Konfederacji Szwajcarskiej. Z tej okazji chcemy przypomnieć pięć najciekawszych występów, które dobrze poradziły sobie na eurowizyjnej scenie.
Do tej pory Szwajcaria wzięła udział w Konkursie Piosenki Eurowizji aż 60 razy, co stawia ją w czołówce krajów pod względem liczby występów. Z powodu słabych wyników kraj nie mógł wystawić swojego reprezentanta w 1995, 1999, 2001 i 2003 roku. Od czasu wprowadzenia półfinałów tylko pięciokrotnie udało się Szwajcarom awansować do finału. Dziewięciokrotnie zajmowali ostatnie miejsce, z czego czterokrotnie w półfinałach. Ostatni występ Szwajcarii to czwarta pozycja, którą zajął Luca Hänni z utworem She Got Me. Co ciekawe, to najlepszy rezultat kraju od 1993 roku.
1. Szwajcaria na Eurowizji: pierwsze zwycięstwo (1956) – Lys Assia – Refrain
Szwajcaria przystąpiła do pierwszej edycji Konkursu Piosenki Eurowizji w 1956 roku i od razu go wygrała. Jednocześnie kraj był też jego gospodarzem, który odbył się 24 maja w Lugano w Teatro Kursaal. Wzięło w nim udział siedem państw: Belgia, Republika Federalna Niemiec, Francja, Włochy, Luksemburg, Holandia i Szwajcaria. Wielka Brytania, Dania i Austria spóźniły się ze zgłoszeniem i dlatego nie mogły w nim uczestniczyć. Każdy kraj wysłał po dwa utwory i dwóch członków jury. Oceniali oni każdą piosenkę, również te z własnego kraju. Choć wyniki głosowania jurorskiego nigdy nie zostały w pełni opublikowane, wiemy jednak, że pierwszą zwyciężczynią została Lys Assia z piosenką Refrain.
2. Szwajcaria na Eurowizji: drugie zwycięstwo z przewagą punktu (1988): Céline Dion – Ne partez pas sans moi
Zanim Céline Dion zdobyła międzynarodową popularność, m.in. za sprawą utworu ze ścieżki dźwiękowej do filmu Titanic – My Heart Will Go On, z powodzeniem wzięła udział w 33. Konkursie Piosenki Eurowizji w Dublinie. Jej piosenkę Ne partez pas sans moi skomponowała Atilla Şereftuğ, a tekst napisała Nella Martinetti. Céline wygrała Eurowizję 1988 dosłownie jednym punktem. Artystka zdobyła 137 punktów, a rywalizujący z nią Scott Fitzgerald, który z piosenką Go reprezentował Wielką Brytanię, osiągnął wynik 136 punktów. Zwycięstwo Céline Dion było drugim i jak dotąd ostatnim triumfem Szwajcarii w konkursie. Piosenka była również ostatnim zwycięskim utworem w języku francuskim, który wcześniej dominował na Eurowizji.
3. Szwajcaria na Eurowizji: kontrowersje w głosowaniu (1963) – Esther Ofarim – T’en vas pas
W 1963 roku Konkurs Piosenki Eurowizji po raz drugi odbył się w Wielkiej Brytanii. Zorganizowano go w dwóch halach. Publiczność i prowadząca Katie Boyle znajdowali się w innym pomieszczeniu niż artyści. Nie było też żadnych mikrofonów. Przerwa między występami była na tyle krótka, że widzowie mogli odnieść wrażenie, że występy zostały nagrane wcześniej. Konkurs wygrali Grethe & Jörgen Ingmann z Danii, którzy wykonali utwór Dansevise.
Przy oddawaniu głosów doszło do małej afery. Sekretarz z Norwegii ogłosił swoje głosy w złej kolejności. W związku z tym punkty te anulowano i połączono się ponownie z Norwegią po zakończeniu wszystkich głosowań. Po ponownym podaniu punktów okazało się, że Duńczycy zdobyli ich więcej niż Szwajcarzy. Gdyby zaś uwzględnić pierwotnie podane rezultaty głosowania w Norwegii, górą byłaby Esther Ofarim. Pod koniec lat 90. udało się znaleźć stare arkusze ocen. Okazało się, że jednak drugie wyniki podane przez Norwegów były poprawne i Dania słusznie wygrała. Esther Ofarim zajęła drugie miejsce z piosenką T’en vas pas i 40 punktami.
4. Szwajcaria na Eurowizji: kontrowersje w związku z tekstem (1986): Daniela Simmons – Pas pour moi
Dwa lata przed drugim zwycięstwem Szwajcarii, duet Attila Şereftuğ i Nella Martinetti napisał piosenkę Pas pour moi dla reprezentantki Szwajcarii, Danieli Simmons. W 31. Konkursie Piosenki Eurowizji, który odbył się 3 maja 1986 roku w Bergen, Islandia po raz pierwszy wzięła udział w konkursie. Do rywalizacji wróciły Holandia i Jugosławia. Grecja i Włochy odwołały swój udział.
Szwajcarski utwór Pas pour moi wywołał pewne kontrowersje w związku z tekstem. W swojej piosence Simmons śpiewa o tym, jak pragnie miłości pisanej dużymi literami i narzeka, dlaczego tak się nie dzieje. Ponadto potępia jednorazowe przygody mężczyzn, wypominając zachowania sprowadzające się do wykorzystywania kobiet. Śmiały tekst i dość wulgarny slang wywołały poruszenie w krajach francuskojęzycznych. Mimo tych negatywnych recenzji utwór zajął drugie miejsce ze 140 punktami na koncie. Co ciekawe, Daniela Simmons próbowała wrócić na Eurowizję w 1991 roku. Przeszkodą okazały się eliminacje, w których zajęła drugie miejsce.
5. Szwajcaria na Eurowizji: sukces po latach (2019): Luca Hänni – She Got Me
Rok 2019 okazał się wielkim przełomem dla Szwajcarów w kontekście Eurowizji. Preselekcje Die Grosse Entscheidungsshow zostały odwołane, a Szwajcaria zdecydowała się na wybór wewnętrzny. Wybrano utwór She Got Me, który wykonał Luca Hänni. Piosenka została stworzona podczas szwajcarskiego Songwriting-Camp, a jej autorami są Laurell Barker, Frazer Mac, Luca Hänni, Jon Hällgren i Lukas Hällgren.
W finale Eurowizji 2019 w Tel Awiwie propozycja She Got Me zajęła czwarte miejsce z 364 punktami. Po konkursie Luca Hänni stał się popularnym artystą w krajach niemieckojęzycznych. Wziął udział w 13. sezonie Let’s Dance w Niemczech, gdzie zajął trzecie miejsce. 22 maja 2020 roku wydał swój nowy singiel Diamant, a teledysk do niego opublikowano 11 czerwca 2020. Na planie klipu towarzyszyła mu Christina Luft, partnerka Hänniego z programu Let’s Dance i jednocześnie partnerka życiowa.
