Ponad 19 lat temu odbyła się Eurowizja 2003, w której uczestniczyło 26 państw. Było to poszerzenie względem 2002, kiedy było ich 24. Poprowadziła go Marie N – ubiegłoroczna zwyciężczyni oraz wokalista zespołu Brainstorm – reprezentującego Łotwę w czasie debiutu w 2000. Jak wskazuje tytuł, również był to ostatni konkurs, który trwał tylko jeden dzień i był nim wyłącznie finał. W jaki sposób wyłoniono polskiego reprezentanta, co złego robiły Rosjanki w czasie prób i jak prezentowała się sama organizacja? Zapraszamy na kolejny odcinek z cyklu To była Eurowizja!
Eurowizja 2003: Polska pierwszy raz z publicznymi preselekcjami!
Po fali niepowodzeń i braku uczestnictwa w latach 2000 i 2002 Telewizja Polska zdecydowała się na preselekcje pod nazwą Krajowe Eliminacje do Konkursu Piosenki Eurowizji. Wśród znanych twarzy można wyróżnić Stachurskiego, Varius Manx (z którym wystąpiła Monika Kuszyńska – późniejsza reprezentantka Polski na konkursie w Wiedniu), Wilki, Bracia, Blue Cafe, IRA, Krzysztof Antkowiak czy zwycięskie Ich Troje. Poprowadził je ówczesny komentator – Artur Orzech. Nie obyło się bez kontrowersji. Początkowo liczba uczestników miała wynosić 15, a ostatecznie wyniosła o jedną osobę mniej z powodu dyskwalifikacji Georginy Tarasiuk. Miała ona zaledwie trzynaście lat, co jest niezgodne z regulaminem Eurowizji. Zawiódł również system głosowania, który nie był przygotowany do przyjęcia tylu głosów jednocześnie. Zdecydowano zatem, że końcowy rezultat będzie ogłoszony na podstawie liczby wysłanych smsów w czasie transmisji, których przyjęto około 27 000, a nie jak wcześniej powiedział prowadzący 35 000. Czołowa trójka prezentowała się w następujący sposób:
- Ich Troje – Keine Grenzen: ok. 13 000 (38%)
- Wilki – Here I Am: ok. 9 000 (26%)
- Blue Cafe – You May Be In Love: ok. 4500 (13%)
Eurowizja 2003: zachowania rosyjskich reprezentantek i nadawcy
Rosja na Eurowizję postanowiła wysłać popularny już wówczas duet Tatu składający się z Juliji Wołkowej i Jeleny Katiny. W czasie trwania prób w eurowizyjnym tygodniu doprowadzały do wszelkich skandali. Zaczynając od nieprzestrzegania prób, przerywania występów i kończąc na niechęci na konferencjach prasowych. Organizatory zagrozili, że jeśli ich obycie na scenie nie będzie normalne, nie wystąpią na żywo, a zostanie puszczona taśma z próby generalnej. Ostatecznie wszystko skończyło się dobrze, a w czasie ostatnich prób technicznych same wokalistki dostawały ogromne owacje od dziennikarzy. Były one faworytkami do zwycięstwa, ale ostatecznie swój udział zakończyły na trzeciej pozycji, z czym nie pogodził się rosyjski nadawca. Skrytykowała ona irlandzką oraz brytyjską telewizję, na co te odpowiedziały, publikując szczegółowe wyniki głosowania.
Eurowizja 2003: zerowy dorobek punktowy Wielkiej Brytanii
Wielka Brytania, startując w Eurowizji w 2003, wysłała duet Jemini z kompozycją Cry baby. Wystąpili oni jako 15. w kolejności i nie otrzymali ani jednego punktu. Było pierwszym takim przypadkiem w historii startów tego kraju. Ówczesny komentator Terry Wogan uznał ten wynik za bojkot i polityczne głosowanie. Rzekomo miało to mieć związek z wsparciem wojny w Iraku przez państwo.
Eurowizja 2003: Turcja triumfuje!
Konkurs wygrała Turcja. Stało się to za dwudziestym szóstym udziałem tego kraju. Sertab Erener została wyłoniona w wewnętrznych preselekcjach. Piosenkę pod tytułem Everyway That I Can napisała ona sama w współpracy z Demirem Demirkanem. Piosenka jest w całości w języku angielskim, ale z bardzo widocznym etnicznym brzmieniem tamtych rejonów. Krążyły plotki, że wytwórnia SONY nie chciała się zgodzić na publikację utworu w eurowizyjnej składance, co jest niedopuszczalne. Piosenka stała się hitem w wielu krajach europejskich, będąc na liście przebojów. Stało się to w Szwecji, Rumunii, Holandii, Hiszpanii, Belgii, Austrii, Luksemburgu, Szwajcarii, Węgier, Irlandii oraz Wielkiej Brytanii.
Sama zwycięska wokalistka urodziła się w 1964 w Stambule. Podjęła próbę dostania się na konkurs już w 1989, śpiewając z formacją muzyczną Klips piosenkę Hasret. Znaleźli się w czołowej trójce. Sił spróbowała jeszcze rok później, kończąc jednak rywalizację na szóstym miejscu. Utwór był nominowany do największego przeboju w ramach koncertu Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji. Zajął on tam jednak dopiero dziewiątą lokatę.
Eurowizja 2003: największa ówcześnie oglądalność konkursu i nowinki
Finał Eurowizji 2003 obejrzało aż 165 milionów na całym świecie, w tym aż 8,6 mln osób w Polsce. Ponad 10 mln odnotowała telewizja RTVE w Hiszpanii oraz nadawca BBC w Wielkiej Brytanii. Spora oglądalność była również w Niemczech – na poziomie 8 mln. Największy procent udziału w rynku miała Norwegia – 88%, co dało 1,5 mln oglądających. Konkurs na stronie internetowej śledziło 25 tysięcy osób, co jak na tamte realia było bardzo dobrym wynikiem. Aż 14 krajów nieuczestniczących transmitowało Eurowizję. Nowinka techniczna dała zdecydowanie więcej emocji, ponieważ była to w końcu przesuwana w czasie głosowania tablica punktów. Podobną rzecz zastosowano już w Birmingham w 1998, jednak wtedy obracała się ona wyłącznie co jakiś czas.
