50 lat minęło jak jeden dzień! 3 kwietnia 1971 roku w Gaiety Theatre w Dublinie odbył się 16. Konkurs Piosenki Eurowizji. Po raz pierwszy gospodarzem muzycznego wydarzenia była Irlandia, która otrzymała prawo do organizacji konkursu po swoim zwycięstwie w 1970 roku. Jaka była Eurowizja 1971?
W kolejnym odcinku z cyklu To była Eurowizja przenosimy się do 1971 roku. Dzięki zwycięstwu Dany – dwudziestoletniej reprezentantki Irlandii, 16. Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się Gaiety Theatre w Dublinie. Wzięło w nim udział 18 państw, w tym po raz pierwszy – Malta. Z kolei po krótkiej przerwie do eurowizyjnej rywalizacji powróciły: Norwegia, Finlandia, Portugalia, Szwecja i Austria.
Co działo się na dublińskiej scenie? Całkiem sporo, bo oprócz debiutującej Malty i krajów powracających można było również usłyszeć reprezentantów: Francji, Irlandii, Włoch, Luksemburga, Szwajcarii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Belgii, Irlandii, Holandii, Monako i Jugosławii. Eurowizja 1971 przyniosła także kilka zmian w dotychczasowych zasadach konkursu.
To była Eurowizja: co działo się w 1971 roku?
Po raz pierwszy w historii Konkursu Piosenki Eurowizji nadawcy zostali zobowiązani do wcześniejszego transmitowania teledysków konkursowych piosenek. Wprowadzono także nowy sposób głosowania – dwóch członków jury z każdego kraju, z których jeden musiał mieć mniej niż 25, a drugi nie więcej niż 55 lat, przyznawało każdej piosence od 1 do 5 punktów. Niestety nie była to zmiana idealna, nie obyło się więc bez krytyki…
Nowy system głosowania budził skrajne emocje, ponieważ niektórzy jurorzy przyznawali znacznie mniejszą liczbę punktów niż członkowie jury z innych krajów. Dla przykładu – Luksemburg przyznał wszystkim uczestnikom łącznie 43 punkty, kiedy Francja rozdała ich aż 107! Co ciekawe, po głosowaniu każdy z jurorów wychodził na scenę, aby podać przyznane przez siebie punkty. Odczytywanie punktów odbywało się w systemie „trójkowym”- w tym czasie na scenie pojawiali się jurorzy z trzech krajów (łącznie sześć osób).
To jednak nie koniec zmian! Zniesiono także ograniczenia dotyczące liczby uczestników występujących na scenie. Do tej pory w konkursie mogli brać udział tylko soliści lub duety. Po raz pierwszy w historii do eurowizyjnej rywalizacji stanęły grupy i zespoły, składające się maksymalnie z sześciu osób.
Eurowizja 1971: jedyne w historii zwycięstwo Monako
Eurowizja 1971 zakończyła się zwycięstwem Monako, które z piosenką Un banc, un arbre, une reprezentowała dwudziestotrzyletnia Francuzka Séverine. Zaskakującym może wydać się fakt, że urodzona w Paryżu wokalistka… nigdy wcześniej nie była w Monako!
Występ Séverine przyniósł temu niewielkiemu państwu jedyne jak dotąd Grand Prix Konkursu Piosenki Eurowizji. Piosenka-laureatka odniosła spory sukces i już w maju znalazła się na 9. miejscu brytyjskiej listy przebojów. Co ciekawe, wśród wielu fanów konkursu do dziś uchodzi za jeden z najlepszych eurowizyjnych utworów. Piosenka Un banc, un arbre, une przyniosła Séverine dużą popularność nie tylko we Francji, ale także w Niemczech. Francuska wokalistka dwukrotnie brała udział w niemieckich krajowych eliminacjach do Eurowizji w 1975 i 1982 roku, jednak nie wygrała ich.
To była Eurowizja: co dalej z Monako?
Przez problemy finansowe Monako nie podjęło się organizacji kolejnej edycji konkursu. Początkowo nadawca publiczny poprosił o pomoc francuską telewizję, ta jednak postawiła stanowczy warunek – 17. Konkurs Piosenki Eurowizji miał odbyć we Francji. Na to RMC Monaco nie przystało i zwróciło się z prośbą o rozwiązanie trudnej sytuacji do prezydenta EBU, Charlesa Currana – Dyrektora Generalnego BBC. Po fali organizacyjnych zawirowań Eurowizja 1972 ostatecznie odbyła się w Edynburgu.
Pomimo kilku udanych startów, losy Monako w konkursie nie należą do najłatwiejszych i oczywistych. Kraj zadebiutował na scenie Eurowizji już w 1959 roku, zajmując wówczas ostatnie, 11. miejsce. Reprezentanci Monako nieprzerwanie brali udział w eurowizyjnej rywalizacji aż do 1979 roku – stanęli w tym czasie na podium konkursu pięciokrotnie. Oprócz jedynego zwycięstwa w 1971 roku, Monako zajęło także drugie miejsce w 1962 roku ( Dis rien, wyk. François Deguelt) i aż trzykrotnie miejsce trzecie – w 1960 (Ce soir-là, wyk. François Deguelt), 1964 (Où sont-elles passées, wyk. Romuald) oraz w 1976 roku (Toi, la musique et moi, wyk. Mary Christy).
W latach 1980-2003 Monako nie wystawiało swojego reprezentanta w konkursie. Kraj powrócił na Eurowizję dopiero po 27 latach, jednak po trzech startach ponownie zrezygnował z rywalizacji. Czy jeszcze kiedyś zobaczymy reprezentanta Monako w Konkursie Piosenki Eurowizji? Z pewnością byłoby to duże zaskoczenie, na które póki co musimy poczekać!
