Tropem Włoskich Gwiazd Eurowizji: Marco Mengoni – nie tylko piosenkarz

W cyklu Tropem Włoskich Gwiazd Eurowizji przenosimy się do czasów znacznie nam bliższych, a mianowicie do 2013 roku. Dwa lata po powrocie na Eurowizję Włochy postanowiły wysłać do Malmö jedną z największych wschodzących gwiazd swojej sceny muzycznej. Bohaterem dzisiejszego artykułu jest Marco Mengoni.

Piosenkarz dał się poznać szerszej publiczności dzięki programowi talent show. Wkrótce przyszła ogromna popularność i współpraca z największymi gwiazdami włoskiej sceny muzycznej. Lucio Dalla określił Mengoniego jako „niezwykłego artystę, jednego z najlepszych w ostatnich latach”, dodając „że ma on międzynarodową osobowość”. Choć nie wygrał Eurowizji, jego kariera nabrała po tym wydarzeniu ogromnego rozpędu. Dziś można go nazwać nie tylko piosenkarzem, ale i biznesmenem. Poznajcie artystę, który za swoje dwa najważniejsze utwory uznaje I’m Outta Love Anastacii i Hallelujah Leonarda Cohena, a wśród inspiracji wymienia przede wszystkim Davida Bowiego.

X Factor przepustką do San Remo

Marco Mengoni przyszedł na świat 25 grudnia 1988 roku w Ronciglione – niewielkim mieście położonym około 60 kilometrów od Rzymu. Tam też dorastał i rozpoczynał swoją przygodę z muzyką. W wieku czternastu lat zapisał się do szkoły śpiewu. Szybko odkryto jego talent, co zaowocowało propozycją dołączenia do zespołu wokalnego. Po dwóch latach Mengoni opuścił jednak grupę i postanowił działać na własną rękę. Podobnie jak z zespołem występował przede wszystkim w klubach i barach, śpiewając covery znanych przebojów. W 2007 roku przyszły uczestnik Eurowizji rozpoczął studia, w związku z czym przeniósł się do Rzymu.

Rok 2009 okazuje się przełomowym dla młodego piosenkarza. Postanawia wziąć udział w trzeciej edycji programu X Factor. Nagrodą dla zwycięzcy jest kontrakt płytowy o wartości 300 000 euro, możliwość wydania singla bezpośrednio po programie oraz udział w Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo w głównej sekcji. Mengoni wygrywa program i od tego momentu jego kariera nabiera rozpędu. 3 grudnia 2009 roku wydany zostaje pierwszy singiel, zatytułowany Dove si vola, który debiutuje na szczycie włoskiej listy przebojów. W połowie lutego – zgodnie z przywilejem zwycięzcy – zostaje jednym z uczestników festiwalu w San Remo. Tam z utworem Credimi ancora zajmuje wysokie trzecie miejsce, pokonując między innymi takie gwiazdy jak Toto Cutugno czy Enrico Ruggeri.

Kariera we Włoszech i droga do Eurowizji

Popularność piosenkarza stale rosła, co przełożyło się na dwie nominacje do Europejskich Nagród Muzycznych MTV. Pod koniec 2010 roku nominacje zamieniły się w zwycięstwo i Marco Mengoni został uznany najlepszym włoskim oraz europejskim artystą. W pierwszej kategorii pokonał między innymi Ninę Zilli (Eurowizja 2012 – 9. miejsce), a w drugiej zespół Afromental czy Dimę Biłana.

W 2011 roku wydana zostaje premierowa płyta zatytułowana Solo 2.0 (wcześniej piosenkarz miał na koncie dwa minialbumy oraz jeden album koncertowy). Wydawnictwo staje się najchętniej kupowanym we Włoszech oraz osiąga status złotej płyty. W tym samym czasie Mengoniego do współpracy zaprasza Lucio Dalla – autor słynnego Caruso. Artyści nagrywają utwór pod tytułem Meri Luis, który zostaje umieszczony na najnowszej składance Dalli.

W lutym 2013 roku Marco Mengoni po raz drugi bierze udział w Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo, tym razem z utworami Bellissimo oraz L’essenziale. Ten drugi zapewnia mu zwycięstwo, a także zostaje wybrany przez specjalną komisję do reprezentowania Włoch na Eurowizji.

Marco Mengoni na eurowizyjnej scenie

Po wygraniu San Remo L’essenziale zadebiutowało na pierwszym miejscu listy najlepiej sprzedających się singli i pozostawało tam aż przez osiem tygodni. Utwór był wtedy jedną z nielicznych włoskich piosenek, które pojawiły się na Eurowizji i odniosły sukces komercyjny w ojczystym kraju. Miesiąc po festiwalu premierę ma również drugi album studyjny piosenkarza zatytułowany Pronto a correre. Przy jego tworzeniu pomagał Mengoniemu między innymi Ermal Meta (Eurowizja 2018 – 5. miejsce).

W finale 58. Konkursu Piosenki Eurowizji Włochy zaprezentowały się jako dwudzieste trzecie państwo i na koniec zajęły siódme miejsce z 126 punktami na koncie. L’essenziale najbardziej spodobało się w Albanii, Hiszpanii oraz Szwajcarii, co przełożyło się na „dwunastki”. Utwór minimalnie większą aprobatą cieszył się też u jurorów (8. miejsce) niż u widzów (10. miejsce). Na scenie Mengoni zaprezentował się w specjalnie zaprojektowanym na tę okazję, przez dom mody Salvatore Ferragamo, garniturze. Osiągnięty wynik podtrzymał dobrą passę włoskich występów na Eurowizji po powrocie w 2011 roku.

Dalszy rozwój, wielkie przeboje i koncert w Polsce

W 2013 roku Mengoni przeniósł się na stałe do Mediolanu. Pod koniec roku piosenkarz ponownie zgarnia nagrodę MTV dla najlepszego artysty włoskiego. Dodatkowo zostaje uznany za najlepszego artystę z południowej Europy. W tej kategorii rywalizował między innymi z późniejszą reprezentantką Grecji na Eurowizji – Demy.

Piosenkarz stale koncertuje i zbiera materiały na nowy album, który ukazuje się na początku 2015 roku. Wydawnictwo przynosi jeden z największych przebojów piosenkarza we Włoszech, a mianowicie Guerriero. Teledysk do utworu odtworzono ponad 100 milionów razy. Po takim sukcesie Mengoni idzie za ciosem. Jeszcze w grudniu publikuje swój czwarty album studyjny zatytułowany Le cose che non ho i po raz czwarty płyta ląduje na szczycie listy najlepiej sprzedających się wydawnictw muzycznych. Piosenka Ti ho voluto bene veramente również staje się hitem, a teledysk do niej jest najchętniej oglądanym ze wszystkich zamieszczonych na oficjalnym kanale artysty (ponad 120 milionów wyświetleń).

W 2015 r. Marco Mengoni po raz trzeci otrzymał nagrodę MTV dla najlepszego włoskiego artysty, a po raz drugi dla najlepszego europejskiego artysty. W grudniu 2016 roku dał pierwszy koncert w Polsce. Odbył się on w warszawskim Klubie Stodoła. Niestety od tej pory piosenkarz nie powrócił już do naszego kraju z jakimkolwiek występem. Jego ostatnim albumem studyjnym pozostaje wydane w 2018 roku Atlantico.

Marco Mengoni – aktor, działacz społeczny, dziennikarz, biznesmen

Oprócz śpiewania Mengoni angażuje się także w wiele rozmaitych projektów. Był jedną z twarzy kampanii dotyczącej walki z rakiem, a na swoich mediach społecznościowych zachęca do dbania o środowisko naturalne i zwraca uwagę na problem globalnego ocieplenia. Na Instagramie zainicjował między innymi tak zwany „challenge”, polegający na zrobieniu sobie zdjęcia podczas sprzątania z plastiku najbliższej okolicy i wyznaczeniu trzech kolejnych osób do realizacji zadania. Od 2019 roku piosenkarz ma też swój własny podcast, zatytułowany il Riff di Marco Mengoni, w którym przeprowadza wywiady ze znanymi osobami oraz specjalistami w różnych dziedzinach życia. Jednym z jego gości był włoski astronauta Paolo Nespoli. Trzykrotnie użyczył też swojego głosu bohaterom filmów animowanych (Lorax – 2012 r., Król Lew – 2019 r., Klaus – 2019 r.).

W 2014 roku dla wszystkich fanów piosenkarza została przygotowana niespodzianka, a mianowicie specjalna aplikacja na telefon MarcoMengoni. Można znaleźć tam zdjęcia, teledyski, jak również niepublikowane nigdzie indziej materiały zza kulis. Z kolei przy okazji wydania płyty Atlantico w sklepach pojawiła się gra planszowa pod tym samym tytułem. Jej motywem przewodnim jest podróż po Oceanie Atlantyckim między czterema kontynentami: Europą, Afryką, Ameryką Północną oraz Południową. Dodatkowo zasady gry są częściowo związane z utworami zamieszczonymi na Atlantico.

W czerwcu premierę miał najnowszy utwór Mengoniego zatytułowany Ma stasera, o którym pisaliśmy w naszym artykule dotyczącym czerwcowych nowości muzycznych. Piosenka wyróżnia się zdecydowanie letnim klimatem oraz elementami elektroniki i disco. Za produkcję odpowiadał Purple Disco Machine, znany w Polsce za sprawą Hypnotized. Za tekst odpowiadali Mengoni oraz Davide Petrella, który na swoim koncie ma między innymi współpracę z Mahmoodem, Il Volo czy Gianną Nannini. Petrella jest także jednym z twórców warstwy muzycznej. Swój wkład w kompozycję miała również Federica Abbate, która współtworzyła Nessun grado di separazione (Eurowizja 2016).

źródła: livenation.it, marcomengoni.it