To była Eurowizja: potężne zmiany 1999 roku

Eurowizja 1999: Charlotte Nilsson po wygranym konkursie w Jerozolimie, fot. Eurovision.tv

W ramach naszego cyklu powraca dziś Eurowizja 1999. Dokładnie 21 lat temu zaprezentowano nam de facto pierwszą, współczesną Eurowizję. Dlaczego? Reformy, które zostały wówczas wprowadzone, trwają do dziś i nic nie wskazuje na to, żeby coś w tej kwestii miało się zmienić.

Dana International wygrała Eurowizję 1998 przewagą zaledwie sześciu punktów. Początkowo konkurs mógł się nie odbyć w Izraelu (były plany organizacyjne w Wielkiej Brytanii i na Malcie – państwach, które uzupełniły podium w 1998 r.), ze względu na koszta finansowe i sprzeciw ortodoksyjnych Żydów. 44. edycja konkursu odbyła się w jerozolimskim Międzynarodowym Centrum Kongresowym. Jak dotąd była to ostatnie Eurowizja, która odbyła się w sali koncertowej, a nie w zadaszonej arenie.

https://eurowizja.org/tropem-gwiazd-eurowizji-dana-international/

Charlotte Nilsson (dziś Charlotte Perrelli), zwyciężczyni konkursu, Eurowizja 1999, fot. imdb.com

Eurowizja 1999 – kto wystąpił?

W konkursie wzięły udział 23 państwa. Ze względu na słabe rezultaty w ciągu ostatnich pięciu lat, nie zobaczyliśmy reprezentantów Finlandii, Grecji, Węgier, Macedonii, Rumunii, Słowacji i Szwajcarii. Po rocznej przerwie powróciły Austria, Dania, Islandia oraz Bośnia i Hercegowina. Po pięciu latach wróciła również Litwa. W konkursie próbowała zadebiutować Łotwa, jednak się wycofała z tego pomysłu (zadebiutowała w kolejnym roku i zdobyła 3. miejsce). To dało szansę Węgrom, lecz nie skorzystali z niej, więc w konkursie zobaczyliśmy Portugalię. Konkurs poprowadzili piosenkarka i reprezentantka Izraela w 1992 roku Dafna Dekel, modelka Sigal Szachamon oraz prezenter radiowy i telewizyjny Jig’al Rawid.

Eurowizja 1999 – przebieg konkursu

Na Eurowizję powróciły dwie uczestniczki. Po 13 latach, tym razem reprezentując Chorwację, na eurowizyjnej scenie zaprezentowała się Doriś Dragović (Jugosławia 1986). Darja Švajger reprezentowała wcześniej Słowenię w 1995 roku. Faworytami fanów były piosenki z Islandii i Cypru. Podczas gdy Selmie z Islandii udało się zająć 2. miejsce (najlepszy wynik w historii, wyrównany potem przez Yohannę 10 lat później), Marlain z Cypru przepadła – zajęła dopiero 22. miejsce. Czwarte zwycięstwo w historii osiągnęła Szwecja. Choć raczej nie wróżono aż takiego sukcesu, Charlotte Nilsson (dziś znana jako Charlotte Perrelli) udało się doprowadzić piosenkę Take Me to Your Heaven na szczyt. Podium dopełniły Niemcy, które swoich reprezentantów – zespół Sürpriz – wybrało przy niemałych kontrowersjach. Polskę reprezentował Mietek Szcześniak, którego Przytul mnie mocno nie zyskało wielkiego poparcia – Polak zajął dopiero 18. miejsce, przez co reprezentanta naszego kraju nie zobaczyliśmy w kolejnym roku.

Eurowizja 1999 – nadeszły wielkie zmiany

Chyba największą zmianą, która miała miejsce w 1999 roku, było zniesienie obowiązku śpiewania w językach narodowych. Należy jednak pamiętać, że w latach 1973-1977 również można było śpiewać w dowolnym języku. Zwycięzcy z 1974 i 1975 roku, szwedzka ABBA i holenderskie Teach-In, wygrali z piosenkami właśnie w języku angielskim. Aż 11 nieanglojęzycznych państw skorzystało zatem z tego ułatwienia w całości lub częściowo w 1999 roku. Tylko Hiszpania, Chorwacja, Turcja, Francja, Polska, Cypr i Portugalia postanowiły śpiewać w całości w językach narodowych. Bośnia i Hercegowina zdecydowała się na mieszankę bośniackiego i francuskiego, zaś dzięki Litwie mogliśmy usłyszeć język żmudzki. Łącznie w 1999 roku pojawiło się 12 języków.

W 1999 roku ustalono inną ważną rzecz. W kolejnych edycjach państwa, które mają największy wkład finansowy do Europejskiej Unii Nadawców (EBU), będą automatycznie kwalifikować się do konkursowej stawki. Tak powstała Wielka Czwórka (Francja, Hiszpania, Niemcy i Wielka Brytania). W 2011 roku dołączyły do niej Włochy. Dzięki temu Wielka Piątka (czyli wcale nie państwa-założyciele konkursu, jak twierdzą niektórzy) oraz państwo-gospodarz mają zapewniony udział w finale Eurowizji.

Eurowizja 1999 – nie ma konkursu bez kontrowersji!

Pierwsze skandale pojawiły się jeszcze przed konkursem. Bośnię i Hercegowinę miał reprezentować zespół Hari Mata Hari (laureaci 3. miejsca w 2006 roku), którego propozycja Starac i more wygrała selekcje BH Eurosong 1999. Okazało się jednak, że piosenka ta została wydana w Finlandii w 1997 roku, przez co została zdyskwalifikowana. Niemal identyczny przypadek miał miejsce w Niemczech. Selekcje Countdown Grand Prix 1999 wygrała Corinna May (reprezentantka Niemiec w 2002 roku), jednak jej propozycja również została wydana w 1997 roku. Mimo ponad dwukrotnej przewagi w selekcjach, do Jerozolimy pojechał zespół Sürpriz . I tu nie obyło się bez oskarżeń o autoplagiat. Twórca ich piosenki, Ralph Siegel, już w 1984 roku napisał bardzo podobną piosenkę. Koniec końców, panel ekspertów EBU stwierdził, że podobieństwo jest zbyt małe, by piosenkę zdyskwalifikować.

Piosenka chorwacka miała wgrany syntetyzowany męski wokal. Norweska delegacja uznała to za pogwałcenie regulaminu. EBU postanowiło obciąć wynik Chorwatki o 1/3 przy obliczaniu średniej z pięciu lat (co determinowało udział w kolejnych latach). Sam wynik podczas finału nie uległ jednak zmianie. Prawdopodobnie nie byłoby z tym żadnego problemu, gdyby delegacja chorwacka dodała po prostu chórzystę (który musiałby tylko ruszać ustami).

Interval actem był występ Dany International. Zaśpiewała ona utwór Steviego Wondera Free, który połączyła z tradycyjną modlitwą o wolność, co wywołało sensację w Izraelu. Podczas przekazywania nagrody zwyciężczyni udała, że trofeum jest zbyt ciężkie. Upadając pociągnęła za sobą Larsa Diedricsona, kompozytora szwedzkiego utworu. W tym też momencie rzuciła się na nich ochrona, myśląc, że to atak terrorystyczny. Tym ruchem odchodząca królowa Eurowizji zapewniła sobie kolejne miejsce w eurowizyjnej historii i wydłużyła swoje pięć minut o kilka sekund.

https://eurowizja.org/tropem-gwiazd-eurowizji-co-slychac-u-charlotte-perrelli/

Exit mobile version